Ik zit klaar voor het R1J om zes uur.
Ik noteer m´n eerste onderwerp en krijg dan slaande virtuele ruzie met iemand.
En uiteraard heb ik gelijk (wie heeft er ooit *niet* gelijk in een ruzie?) maar de idioot aan de andere kant van de mail denkt ten onrechte dat zij gelijk heeft dus sla ik met de deuren en mept zij keihard virtueel terug.
Geen zin meer in die uitzending, weg met de aantekeningen.
Dit bedoelde ik oa vanochtend toen ik nog stond te zwijmelen bij de knaagjes en tripte op de grutto´s in de verte en dacht wat moet ik in de woestijn.
Ik moet weg.
tuurlijk moet jij weg voor een paar weekjes. denk nou ook even aan dat suvje dat aan de andere kant van de grote plas op je staat te wachten. en hoe het is om met je suvje (vast wel weer een vriendinnetje dit jaar) daar door die warme woeste te rijden, met de wind in je haar; ik hoor in gedachten dat ene zang-zing-regeltje van marianne faithfull “with the warm wind in her hair”.