Raar hoe herinneringen kunnen opduiken.
Vanavond, de wind giert door de polder en om het huis.
En het is de wind die me plaatst in de woestijn van Utah.
L. en ik overleggen: slapen onder de sterrenhemel (die behoorlijk bewolkt is) of in de tent (waar we niet van houden).
"Regen? Wat denk jij?"
Kijk! vleermuizen.
Regen? Zal wel niet.
Grappig! Bij mij zijn het ook vaak de weersomstandigheden die herinneringen aan (met name) vakanties oproepen. Soms sta ik op de rookplaza van het werk en *ben* ik ineens weer helemaal terug bij een motel in de vroege ochtend…
buiten slapen is voor mij: afrika, dogon, woestijn.
en regen? niks regen, in de verste verte geen regen te bekennen.
Herinneringen komen vaak onverwachts, en door kleine dingen.