Gewoonlijk puzzel ik ’s middags een uur of iets meer met een half oog op de televisie.
Dat was er nog niet van gekomen sinds ik terug ben uit Amerika.
Vanmiddag zocht ik een puzzel uit en installeerde me aan tafel.
Vijf stukjes van de rand had ik gevonden toen Loki zich installeerde.
Ik legde me erbij neer en deed de puzzeldoos weer dicht.
Amper had ik me omgekeerd of Loki had de puzzelplank verlaten en lag weer op zijn stapel truien.
katten hebben de naam personeel te hebben, maar ze zijn wel heel erg sociaal, gezellig samen puzzelen, de krant lezen, een goed boek is ook nooit te versmaden en als toetje het hele (lichtgekleurde) slaapkamertapijt onderkotsen.
Vooral dat laatste vind ik leuk 🙂
het lijkt erop dat loki je aandacht wil :-)Dus als jij ergens mee bezig bent is hij daar in de buurt.
Je begrijpt dat nu ik zoet aan de PC zit hij braaf op zijn truien ligt
tuurlijk, maar waag het niet om weer te gaan puzzelen of bijvoorbeeld de krant op tafel te gaan lezen en een patience leggen wordt je vast ook niet gegund 🙂
buurpoes pluis (is inmiddels helaas bij een andere buur gaan wonen, dus komt niet meer op bezoek) moest niets van de laptop weten. Mijn schoot was haar plaats, ze duwde ‘m gewoon opzij……
Precies!!! 😀
Wat een onbetrouwbare buurpoes Pluis! ik vind katten echt onbetrouwbaar. Ik had ooit een kat die ging wonen bij de buren wel tien huizen verderop.
Eerst kwamen ze hem terugbrengen en probeerde ik hem binnen te houden.
Hij sprong naar beneden uit het slaapkamerraam.
Na een tijdje gaven zij en wij het op. Kat had gekozen. Dág kat.
nee, hier lag dat anders. Onbetrouwbare buurman die pluis het huis uitgezet heeft. Aangezien ik een paar weken later met vakantie zou gaan, wilde ik niet proberen of het zou lukken als ze bij mij zou komen te wonen. Ik zou daar ook aanpassingen voor moeten doen (een luik plaatsen bijvoorbeeld) en dan na een paar weken zou er een tijdelijke oplossing gevonden moeten worden. Dat leek me niet fijn voor haar. Bovendien zou ze waarschijnlijk toch steeds naar de buurman gaan om om eten te vragen als ik er niet was. Gelukkig vond ik toen een andere buurvrouw bij wie ze nu haar laatste dagen (de buurvrouw hoopt jaren) slijt. En zij lijkt gelukkig en de buurvrouw is dolgelukkig. Alleen woont ze nu wel driehoog en komt dus niet meer ‘buurten’, en als ik bij haar op bezoek ga lijkt ze me nauwelijks te herkennen 🙁
en met de boze buurman heb ik geen kontakt meer. Gek hè!
Aha – nu snap ik het.
Ik kreeg ‘mijn’ kat van iem die hem weg deed omdat ze zwanger was en toen geen zin meer in hem had.
Dat was nog in Amsterdam. Waar hij al regelmatig verdween. Daar heb ik een briefje aan hem gehangen om er achter te komen waar hij verbleef omdat ik snel erna naar Grootschermer zou verhuizen en ik wou weten of hij mee moest of niet.
Geen sjoege.
Vlak voor de verhuizing was hij weer vaker ’thuis’ dus ging hij mee. Maar eenmaal hier vond hij dus zijn definitieve huis verderop.
Ik was nog wel eens op bezoek daar maar idd: of hij me nooit eerder had gezien…