Intussen probeer ik Nina het leven in een kooi op tafel zo aangenaam mogelijk te maken.
Omdat ik niet weet wat ik beter kan doen geef ik haar lekkere hapjes.
Kleine porties. Met regelmaat.
Ze pakt ze aan, sleept ze naar haar verstophol en eet ze op.
Dat zal dus wel ok zijn.
Ook praat ik met haar. En soms duikt ze dan meteen weg.
Soms ook kijkt ze me aan en doet iets raars met haar tanden. Ze schuift ermee.
Klappert?
Gegoogled.
"We kunnen ondermeer de volgende geluiden onderscheiden: Fluiten: de cavia aandacht wil of krakende plastic zakjes hoort die hij associeert met eten, zal hij hard gaan piepen ook wel fluiten genoemd
Klappertanden: het dreigsignaal: als de cavia kwaad is, gaat hij klappertanden."
Juist, ja.
Die teksten van "lief klein caafje" met een pep talk erop volgend kan ik wel achterwege laten dus.
Probeer het met zingen. `Lief caafje klein..’Misschien fluit ze mee.
Hoe lang moet ze nog in de kooi?
@ Sandra: tot woensdagmiddag.
En ik zie overigens geen verbetering.
Het haar groeit niet aan 🙁
Nou ja zeg! Misschien lieflijk fluiten? Hoe dan ook, ze is niet voldoende aan mensen gewend om je aardige gebaren te kunnen waarderen. Richt je maar op de poezen, die doen dat wel…. al is het maar voor het rosmoment.
En een stukje ren afschermen zodat ze toch lekker buiten kan is vast ook geen optie. Sterkte ermee en aftellen dan maar. Nog 5 dagen…