Om kwart voor zes voer ik de konijnen, zet het kippenhok open, loop terug naar huis en zie naast de ren bij het tuinhek een beeldschoon diepbruin konijn.
Dezelfde kleur als Sally en hoewel het er anders uitziet denk ik toch dat ik misschien de andere ren heb laten openstaan.
Hol dus terug: nee, daar zit Sally.
En inderdaad, dit konijn heeft kleinere oortjes en is ook meer ‘dwerg’.
Verder is het verliefd.
Het heeft nog nooit zo’n leuk konijn gezien als Jozef.
En Jozef zat gisteren nog innig te flikflooien met zijn Otje maar een beetje sjansen met een vreemd konijn is ook nooit weg.
We zijn nu bijna zes uur verder.
Door de tralies doet het tweetal nog steeds aanminnig.
Af en toe wat eten wil de kleine dame ook wel.
Op de affiche met foto op mijn voordeur (“wie mist dit konijn”) heb ik nog geen reactie.
konijnen zijn meestal beestachtig lief,
mensen vaak beestachtig.
Lees en zie het verschil. Meestal.
greetz from a disappointed bird watcher…..
and next year will be better and we’ll meet again, sharing our birds, I hope….
Je mag er zijn
zo sprak het hij-konijn
en met gij ben ik ook blij
zo sprak konijn-zij
we zijn dol-en-dwaas, ook door het gaas,
maar níet bij elkaar helaas…..
was ik maar écht thuis, zo denken ze verder…….