Vaak ontmoet ik online wazige, gedreven, goedbedoelende whatever types die zeggen: volg met je bedrijf je pássie.
Ik doe m’n best. Maar het valt niet mee. Want mijn pássie zijn Amerikaanse boeken over geschiedenis en politiek en biografiën en ouwe films en ‘gewoon ráár’.
Erg leuk, erg mooi, erg lief. Maar: geen handel. Of althans: beperkte handel.
Af en toe verkoopt er iets. Maar niet 10x per dag.
Beter lopen magneetjes en boekenleggers (ook wel leuk) en Betty Boop en Smiley’s etc.
Vorige week verkocht ik voor 50 Euro Betty Boop met een kritische vraag: of het wel allemaal nieuw was (ja). Of ze er kadopapier bij kreeg (nee).
Drie dagen later: waar de bevestiging bleef want het was een kadootje dus had haast.
Die bevestiging had ik binnen een kwartier verzonden maar ja, als klant een onbetrouwbare provider kiest (@home in dit geval) kan dat problemen opleveren.
Ik stuur die dus nóg eens en stuur wanneer ze betaald heeft ook nog een leuk kadootje mee. Waarna ik pas bij het verwerken in de administratie ontdek dat ik een sleutelhanger van 10 Euro abusievelijk voor 1 Euro (tikfout) heb verkocht.
Vandaag reageert de klant.
“Hallo,
Het pakje is goed aangekomen alleen heb je de verkeerde maat gegeven van het truitje. Ik had een XS besteld en krijg een L”
Ik: “Misschien moet je nog even goed je bestelling nalezen.
Daarbij stond nl heel precies nagerekend om welke maat het ging.
Citaat: Mooi nieuw t-shirt.
Van de maat ben ik niet zeker. Het is nl. een tiener-shirt en als tiener-shirt is het maat L.
Als vrouwenmaat schat ik het op Extra Small.
De breedte bij de schouders is 40 cm, de lengte 58 cm.
Ben je niet tevreden: stuur het shirt vooral terug. En doe er het kadootje dat ik je extra stuurde dan ook meteen maar bij.
Aan ontevreden klanten heb ik niets.
Jeanne”
Reactie klant: “OK.”
OK – terugsturen? OK- je hebt gelijk? OK – wát??
Conclusie: dit is *niet* ik herhaal *niet* mijn passie.
Ik wil alleen maar mooie boeken verkopen aan mooie mensen (kwa ziel) die daarvan houen en ze dus ook betalen en dan ook nog eens “dank je, Jeanne, wat een mooi boek vond je voor me in Amerika” mailen.
Waarom niet bij de boeken die jouw passie hebben een linkje naar een stuk in je weblog (of op een andere plek, een boekenlog oid) waarin je zegt wat het boek met je doet, waarin je wat meer over jouw passie met het boek deelt. Jij hebt een klik met die boeken, wellicht is het voor mensen een extra stimulans om een boek aan te schaffen omdat er zo’n enthousiast verhaal bij staat, kortom omdat mensen jouw passie ook te zien krijgen.
Niet dat je dat direct met alle boeken moet doen ;-), maar je hebt duidelijk een boel boeken in je winkel waarbij je wel die passie hebt. Het trekt wellicht ook weer andere mensen naar je winkel toe.
Helaas, Karin, dit ervaar ik – en ik wéét dat je het goed bedoelt – nu ook weer als zo’n ‘passie-stukje’.
Ik heb ook geen logjes over bepaalde boeken, nou ja met goed zoeken misschien 2 of 3.
Het is een *genre* waar ik van houd.
En zodra ik het zo zou gaan gebruiken als lokkertje voor klanten is de lol er *hier* voor mij meteen af.
Dit is mijn speeltuin, hier ben ik mezelf.
En ik kan me ook niet voorstellen dat mensen op die manier naar de winkel worden gelokt.
Hoe dan?
Dat zou dan nu toch al via google gebeuren – áls ik al zo over die boeken schreef.
Quod non.
Als ik dit log écht zou gebruiken als slijmstuk richting Winkel (zoals velen doen van wie de handel beter loopt) zou ik hier mezelf niet meer zijn.
En leuk, die Winkel.
En nóg leuker als-ie beter zou lopen.
Maar ik vind mezelf kunnen zijn véél belangrijker.
Ik háát die griezelige slijmlogs met ‘o, wat kocht ik vandaag weer een mooi slabbetje, wat ga ik mijn klanten daarmee blij maken’ en dan meteen even op Twitter: ik blogde over een érg mooi aanbod voor klanten!!!
(gatver)
Ik bedoel ook geen slijmstukjes, stukjes die geschreven zijn om het boek te verkopen, maar meer stukjes uit het hart over een mooi boek. Ik heb weinig tijd om te lezen, maar als iemand dan heel enthousiast over een boek vertelt, dan wil ik het ook lezen of hebben – meer dat soort stukjes. En het hoeft dan niet op dit log (wat ik ook aangaf). Het hoeft natuurlijk gewoon ook helemaal niet ;). Het was ook meer omdat je schreef waar je passie lag (bij een bepaald genre boeken – die je nu toevallig ook verkoopt)
Maar: ik schrijf helemaal nérgens enthousiaste stukjes over concrete boeken die ik verkoop.
Dat zou ik dus speciaal moeten gaan doen.
Zgn spontaan enthousiast en dan ernaar linken.
Nee, je moet het niet speciaal doen en ook niet zgn spontaan enthousiast. Alleen als je passie daadwerkelijk daar ligt en dan schrijf je om je passie voor een boek, of een soort boeken te delen. Dan komt zoiets denk ik ook echt over.
Waarom heb je bepaalde boeken in je winkel? De boeken die je in de US koopt, waarom koop je die? Als ik zo eens door je winkel loop, dan vraag ik mij dat wel eens af. Ook als er boeken bij de kadotips komen? Hoe kom je aan dit boek? En waarom kies je dit boek voor de kadotips. Dat zijn vragen die bij mij opkomen en misschien is het antwoord de ene keer heel nuchter en zit er de andere keer een echt verhaal achter. Ik ben daar sowieso wel eens nieuwsgierig naar.
Maar ik ben niet zo goed in het mezelf duidelijk maken via dit soort media, het komt nooit helemaal over zoals ik bedoel. Er zitten altijd meer gedachten in mijn hoofd dan dat ik ze in zo’n berichtje krijg 😉