Paradigit

Donderdagochtend vertelde mij Paradigit (toen ik ze zelf belde met de vraag hoe het toch met mijn kapotte PC was) dat ze daar toevallig *net* aan zaten te werken.
Ik: heb ik ‘m volgende week terug? daarover zouden ze deze week contact opnemen.

Vandaag bel ik ze.
Geheel voorbereid op ‘we zeiden toch: don’t call us, we’ll call you’ en dan slappe excuses maken en vervolgens even doorzeuren in de hoop wat peper te stoppen in de trage Paradigit-kontjes.

Ik tref Jeffrey die me wat slaperig ‘goeiemiddag’ wenst.
Hij zoekt het uit.
En hij vindt: dat de PC op 22/6 naar mij is verzonden.
Eh? dat was vrijdag. Wanneer komt hij dan?
Dat weet Jeffrey niet. Het kan ook zijn, denkt hij behulpzaam mee, dat de PC niet vrijdag maar pas maandag aan UPS is overhandigd.
Ik: dan krijg ik hem vandaag of anders morgen?
Zou kunnen, zou ook niet kunnen. Zodra Paradigit het apparaat aan de vervoerder heeft overhandigd trekken ze er, zo begrijp ik, de handen vanaf.

Ik dank Jeffrey zeer hartelijk.
En houd ‘waarom bellen ze me verdomme niet zoals afgesproken!’ voor me.
Tot ik het hier opschrijf.