Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Dromen

Ik werk op een redactie. In een grote ruimte is een groot feest gaande.
Op de redactievloer ben ik 1 van de weinigen.

Mijn computer is ´bezeten´, op het scherm wordt handel gedreven, er zijn staatjes en grafieken en van die ronde vlakken met punten erin. Alles is steeds in beweging.
Ik kan er niet meer in.

Een populaire presentator komt naar me toe. Of ik de volgende dag met hem naar een diner op de rechtbank ga. Ik? Iemand daar had hem al 3x gevraagd mij een keer mee te brengen zodat ik dan kon vertellen hoe het toch met "de meisjes" was gegaan.
Ik aarzel.

Hij trekt me tegen zich aan, bezweert me dat hij niets met me wil (ik denk: jammer).
Aan de ene kant: wat socialer gedrag zou misschien goed voor me zijn.
Aan de andere: ik heb niets om aan te trekken en eigenlijk wil ik gewoon niet.

Volgende flard. Ik krijg een mail van iemand met wie ik vroeger enigszins bevriend was.
Ze schrijft dat haar website morgen uit de lucht gaat en ze zal zelfmoord plegen en wil ik het doorgeven.

De wekker gaat voor Menno Reemeijer.
Ik mag weg uit dromenland.

Bezoeker

Gisteravond, 20.35 uur.
Iemand vindt dit log via een zoekopdracht bij google "jeanne is een lekker wijf".
Het ip-nummer van de zoeker is 80.126.29.11.

Snel even door mijn eigen mailprogramma gejaagd.
Want wie weet is er iemand met wie ik zakelijk mail die Mooie Fantasieën over me heeft en stel dat ik die iemand ook wel leuk vind en zo mijmer ik wat aan.

Maar nee.
Wie ´jeanne´ ook ‘een lekker wijf’ vindt – ik ken ´m niet.
Of misschien is het wel een ándere Jeanne die zo googlet op zichzelf.

Hillary

“According to one accounting, there are 17,000 websites devoted to Hillary Clinton. And there is really no aspect of our collective fears or furies that cannot be grafted onto her character. . .

Even her body has become a public landscape that most Americans feel quite comfortable trekking across in search of cultural clues about ourselves and our politics.”

(Bron)

Nieuw hok

Het oude hok van de konijnen in de achterren had ´n beste tijd gehad.

oudhok.JPG

R. en ik bestelden een nieuw hok bij een aardige man in Purmerend dat R. hier in de ren tilt.

nieuw-hok.JPG

Terwijl hij het inricht komt Tjibbe al kijken.

hokinrichten.JPG

Dit is het volledig ingerichte hok.

af.JPG

Tjibbe heeft er al een aantal keren in gezeten en de caven vinden het ook een leuke nieuwe sluip-kruip-door-aanwinst.

Potter denkt er nog even over.
In het allerkleinste cavenhok.

pot.JPG

Kinderen

Er is weer zo´n irri-kinderenreclame die ik niet snap.

Een naar opschepkind heeft honderd mensen zien dansen. Das niks, zegt een nog naarder opschepkind dat met 500 mensen heeft gejudood.
Duh! Komt een echt nóg naarder opschepkind dat 10.000 eendjes heeft zien zwemmen.

En net als ik de ettertjes met de pestkoppen tegen mekaar wil slaan word ik bedankt wegens KiKa voor mijn bijdrage aan iets tegen KinderKanker.

Abstracte kinderen – ik wil ze best leuk laten spelen en ik wil helpen hun ziektes te genezen.
Maar concrete kinderen zoals die zich manifesteren in radiospotjes – ik háát ze!

Contacten

Ik ken maar weinig mensen in-ut-echt.
Nee, dat is niet waar.
Ik ken er honderden. Vele, vele honderden.
Hé, hallo, grachtengordelkus, babbel-babbel.
En door omstandigheden ben ik met velen ervan ook nog sociaal omgegaan.
In een vorig leven dat ongeveer tien jaar geleden eindigde.

Nu leg ik mijn contacten via eerste indrukken.
Logs die ik lees. Stemmen die ik hoor op de radio.
Mensen lijken me niks (daar ben ik dus snel klaar mee) of ze lijken me aardig en dan tast ik af en soms (vaak) concludeer ik dan alsnog: niks.

Nu zijn er ongeveer tien, twaalf mensen in mijn meest verre periferie die me helemaal ok lijken.
Inderdaad: ´meest verre periferie´.
Wil ik ze dichterbij?
Sommigen misschien.
De meesten: nee.
Ben ik raar?
Nee.
En als jij ´ja´ denkt zul je dus nooit nummer dertien worden.

Alweer: SUV-je

Toen ik begon met in Amerika auto´s huren was Avis duur en Hertz ook en via Target Travel belandde ik bij Alamo en daar had ik eerst hartstikke leuk contact met Patricia en toen met Karin. Ook kreeg ik wegens terugkerende goede klant (2x p.j. een maand een SUV) een leuke korting.

In juli ging Karin (´Kaar´) weg. Schreef me een hartelijke mail en gaf me codes waarmee ik als ik online bestelde de AllerBeste Korting kon krijgen.
Net geprobeerd: de codes worden niet herkend.

Wel de gewone prijzen vergeleken. Alamo zelf en Alamo via Target en ook Avis en Hertz.
Bij Avis zie ik een Chevy Trailblazer voor € 1371, bij Hertz mijn lieve kleine Ford Escape voor € 1663 en de grotere Nissan Xterra die ik ok vond voor € 1203.

Ik heb Target een mailtje geschreven.

Maar ik weet het eigenlijk al. Een paar keer heb ik van ze auto´s gekregen waar iets mis mee was. Niet alleen de lekke banden – die kunnen gebeuren. Maar al na twee dagen olie die vervangen moest worden. Of banden met een te lage spanning.

En dan zit je met een Alamo-auto vér van huis. Terwijl Alamo én Hertz in alle steden waar ik heen ga een kantoor hebben.

In gedachten neem ik afscheid van Target Travel.
Maar als Kaar er nog had gewerkt was ik vast gebleven.

Vandaag

* Half zes op voor Radio 1 Journaal gepresenteerd door Joris van de Kerkhof die ik tot nu toe alleen ken als verslaggever en ik hoop dat de NOS ´m hóudt (als presentator) maar nadat ze Gert Klück na drie keer afdankten en Freddy van Thijn (die het inderdaad belabberd deed) na een keer of vijf ook de laan wezen – kwee nie.
De wegen van de NOS zijn voor gewone stervelingen moeilijk te doorgronden.

* Met R. gebeld die me aanspoort nú (toen dus) een boek te pakken en te gaan lezen.
Ja, zeg ik, en besluit eerst flessen naar de glasbak te brengen.
Zoek dan een boek uit: Philip Margolin – Lost Lake.

* Het middag R1J/LdL begint en in het eerste half uur zit een onderwerp waarover ik zal schrijven (zin en onzin van top 2000 enzo).
Dat doe ik en ik slaap een half uur en hang wat rond en nu is het 5 uur en ik heb geen letter gelezen.

Mail van de verzorgster van Maaike

Ja het gaat redelijk met haar.
Sorry dat ik nog niet eerder gemailt heb maar we zijn er erg druk mee.

Gisteren ben ik de hele dag bij haar geweest.
Ze heeft alweer wat los kunnen lopen op de wei.

Helaas is haar rechteroog nog heel slecht en we weten niet of dat nog goed komt.
Haar neus gaat een stuk beter.

Ze is heel erg sterk.
Groetjes Tonny

Gezocht: SUV-je

Kom, denk ik (geen zin in lezen).
Laat ik de auto die ik in april wil besturen eens uitzoeken.
En meestal huur ik bij Target travel = Alamo.
Maar mijn aardige contact daar is weg zodat ik om me heen kijk.

Ik zoek een simpele SUV.
Target heeft daarvoor nog niet de tarieven maar als ik ´m in maart zou huren zou dat 1822 Euro kosten = te duur.
Een paar dagen geleden keek ik bij Avis en dat zag er toen beter uit maar daar kan ik nu opeens de juiste modellen niet meer vinden.

Bij google levert ´autohuur Phoenix´ onduidelijke bedrijven als EasyTerra en Autoverhuursite en CarRental op en dat is veel goedkoper maar daar moet je dus eerst dokken en wellicht onthullen ze je dan aan het eind bij welke maatschappij je in ut echt hebt gehuurd.
Dat lijkt me niks.

Lezen

Ik wil weer lezen.
De krant, VN (die meestal alleen uit het bandje komt om aan het oud papier te worden toegevoegd), boeken. Voor m´n plezier. Niet als verplichting.
Zoals ik het doe op reis.
Ik vraag me af hoe anderen het doen. Waar die hun lees-momenten vinden.
Of ze vanzelf komen. Of ze ze plannen.

Vanzélf komen ze bij mij in elk geval niet.
Inplannen dus.
Het enige nog vrije moment (dat ik nu besteed aan mailen, surfen, loggen, aanklooien) is ´s avonds tussen half negen en half tien.

Dan zou ik dus moeten gaan zitten met een boek in de hand. Of VN.
Om daardoor te worden meegesleept.

Als ik het zo opschrijf denk ik: dat wordt niks.

Opgeven

Ik geef het op.
Ik kán het niet, het zelf doen van de electronische aangifte.

Het is de schuld van de belastingdienst die het bést leuker kan maken en zéker makkelijker.
Want wat is er het nut van om alle vaste termen te vervangen door onbegrijpelijke andere behalve zelfstandig ondernemertje dat zelf wil invullen pesten.
Om ons in de hebberige klauwen van geldbeluste belastingmannen (v/m) te drijven.
Maar dat moet dus maar.

Zodat ik woensdag (of donderdag) de man (m) ga bellen van wie R. denkt dat-ie wel geschikt is maar van wie we niet weten of hij dit soort aangiftes doet.

Kerst

Om tien uur naar bed, om twee uur wakker, om vijf uur pas weer in slaap.

Droom: dat mijn katten achterin de tuin hoog in een boom in gevecht zijn met andere katten.
Dat ik vanmiddag alleen moet Fanloggen (dat is waar) en dat de presentator een invaller zal zijn en wie weet een onbekende en ik moet opletten dat ik zijn naam niet mis.
Het is zover, de transistor beneden staat aan en gaat dan magisch uit terwijl die verdomde DVD-speler weer eens spontaan aanslaat. Ik mis de aankondiging.

Ik word weer wakker en ga liggen denken over wie de ochtend zal presenteren.
Niet Rob Trip, die heeft vakantie. Niet Marcel Oosten, niet Menno Reemeijer. Niet Bert van Slooten (family man).
Max van Weezel vertikt het vast, invallen voor de ochtend. Jeroen Overbeek idem, das een ster.
Ineke Moerman heeft ook vakantie. Astrid Kersseboom al lang niet meer gehoord.

Tis Lucella Carasso. En ze is of verkouden of ze heeft gisteravond behoorlijk doorgehaald.

[update: verkouden en haar stem kwijt]

Cher

Ik zap en zap en zie het begin van DWDD wat ook weer een herhaling is wanneer de DVD-speler zichzelf spontaan inschakelt.
Dat doe-ie vaker en meestal zet ik ´m dan woest uit maar nu denk ik – nou vooruit.
De Farewell Tour van Cher gaat erin en mooi, mooi en leuk, leuk.
Wat een helemaal te gek wijf is die Cher toch.
En dan bevangt me: ze zal toch niet Republikein zijn?
Even gegoogled en al snel naar Wikipedia geleid.
Nee dus. Cher is een Democrat en altijd geweest.

Wat me doet denken aan een R1J-er van wie ik laatst ook een portretje aan Wikipedia toevoegde, dat kort meldde waarna hij reageerde: dank je, maar waarom sta jij er niet op.
Die jongen sluit ik in mijn hart.