Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Droom

Ik logeer bij iemand die vroeger mijn vriendin was en nu heel belangrijk.
Ze heeft aan huis ook nog een restaurant – wil ik dat overnemen?
Het lijkt me wel wat, maar het blijft open tot middernacht, kan het ook eerder sluiten.

Dan vraagt iemand me of ik wel weet dat de vriendin bedreigd wordt.
Dat ze overal camera´s en lijfwachten heeft. Dat ze haar auto alleen nog in inpandige garages parkeert en nooit meer op straat.
Dat ik een risico loop alleen al door met haar om te gaan."Er zijn weer een hoop hijgers" zegt de man van de vriendin en hij draait het antwoordapparaat af.
Eerst veel stiltes en zacht gehijg, dan valt mijn naam. Iemand (een man) zegt dat hij me gezien heeft en wat ben ik oud en dik geworden en ze weten me nu te vinden.

Ik wil weg, weg.
Maar hoe vind ik snel een huis waar ik met mijn katten en konijnen terecht kan.
Incl het broodmagere kleine katje dat net is komen aanlopen en dat alleen maar bij mij wil zijn.

Kutdag

Ik wil dit stukje opslaan als ´kutdag´.
En WP zegt: ´kutdag´ bestaat al – of ik het wil vervangen.

Ik sliep dus nauwelijks.
Luisterde toen Radio 1 Journaal met 1 gedachte: dadelijk kijken of Ignaz eet.
Hij at niet.
Naar de dierenarts. Hij at.
Olvarit en ananas in blik gehaald.
Hij eet niet.
Dat niet en niks meer na die aanvankelijke opleving.

Vanmiddag – ik luister Radio 1 Journaal, heb mijn hoofd er niet bij.
Ruud Slotboom levert een mooie bijdrage over de formatie in.
Ik bereid die voor met plaatjes en zet die er om half zeven op.

Tussendoor kijk ik naar Ignaz praat ik met Ignaz aai ik zijn hoofd en denk aan dat dierenarts Martin zei dat met de injecties van vandaag hij in elk geval maandagochtend zal halen.
Spreekuur maandag is half negen.
Dan mis ik weer een stuk R1J.

Wat hou ik veel van dat konijn.
In amper een maand.

Moe

Vanochtend weer met Ignaz naar de dierenarts geweest.
Aangezien hij nog steeds niet at.
Hij heeft vocht en pijnstiller enzo gekregen.
Want waarschijnlijk eet hij niet omdat hij buikpijn heeft omdat hij verstopt zit.

Ik reken  € 23,50 af en doe hem terug in het mandje. Waar hij meteen eet van het hooi dat ik er voor hem had ingelegd.
"Kijk, kijk!" roep ik tegen dierenarts Martin en assistente Jet.
"Hij eet!!"

Buiten mezelf van vreugde rijd ik met Ignaz terug naar huis, zet hem in de ren en zie hoe hij ook dáár direct hooi eet.
Ik ga naar de Plusmarkt en koop Olvarit wortel en een blik ananas (allebei voor het konijn).

Weer thuis zie ik Ignaz niet meer. Die ligt in het hok.
En meteen maak ik me weer zorgen.
Terwijl hij natuurlijk ook gewoon móe kan zijn.
Van buikpijn en slecht slapen en de stress van de auto en de dokter.

Zoals ik dat nu de eerste euforie over is zelf ook ben.

(links Ginny, rechts Ignaz)

ginenignaz.JPG

Sex scenes

1juli.JPG

 

McMahon says, “The sex scenes are a pain. A lot of the time, they’re goofy and cheesy. When you meet the actress who is doing the scene with you, it is usually a bit strange. It normally goes, ‘Hey, I’m Julian. Here’s my c**k sock.’ It’s just ugly, you know? It’s not a sexy process.

“And the whole pretending-to-have-sex thing has to happen, and it’s not so sexy. I’m going to write the bible of sex scenes – the McMahon Technique. The important thing for me is to make sure the person I’m with is relaxed enough to perform whatever we need to do. And to make it believable, of course.”

(Bron)

Discussie

Een paar dagen geleden schreef ik hier iets persoonlijks.
Ik zette erbij: als je het niet begrijpt asjeblieft niet commenten.

Iemand negeerde dat en sleurde me over de railing met strenge teksten "wie ben jij wel dat je mensen in hokjes stopt" oid.

Dat had ik (o.a.) willen voorkomen.

Dus zette ik direct erna onder het postje ´Discussie gesloten´.
Waarna het doldrieste type reageerde met ´hoezo discussie gesloten? Er is nog helemaal geen discussie geweest!´

Waarna ik er helemaal genoeg van had en het stukje verwijderde.
En iemand anders me weer onder een ánder stukje vroeg of er sprake was van zelf-censuur.

Zodat ik nu al dagen helemaal geen zin meer heb in lijfloggen.
Eigenlijk sowieso niet meer in loggen.

En ik weet ook wel: laat je niet op je kop zitten door 1 trut.
Maar toch.

Van de site van de Taaladviesdienst

Omdat er toch grote behoefte aan correct hen-hun-gebruik blijkt te zijn, handhaaft de Taaladviesdienst het traditionele onderscheid.

De korte regel: hun als bezittelijk voornaamwoord en meewerkend voornaamwoord (‘Dat is hun boek’ en ‘Ik geef hun het boek’) en hen na een voorzetsel en als lijdend voorwerp (‘Dat is van hen’, ‘Ik geef het boek aan hen’, ‘Ik zag hen gisteren nog’) is meestal wel toe te passen. Een uitgebreide uitleg van de regel vindt u op onze website.

Er zijn echter ook nogal wat gevallen waarin niet zo duidelijk is wat goed is. Neem bijvoorbeeld ‘Als ik hen/hun was, zou ik oppassen.’ Wat is hier juist? Hen of hun? En waarom? Wie het weet, mag het zeggen.

(Bron)

Jan Blokker over de media en de formatie

Max van Weezel, anchorman-van-dienst bij het Radio 1 Journaal, vertolkte aller gevoelens door medelijden uit te spreken met de fractieleiders van CDA, PvdA en ChristenUnie, die naar een plaats waren gedirigeerd „waar ze tot voor kort ook zelf nog nooit van hadden gehoord". 

Het zijn me kosmopolieten hoor, die Hollandse  journalisten.
Een uur later stonden ze mekaar in de buurt van de voorname Friese toedeur net zo te verdringen als anders op het Binnenhof.
Wel klonk voortdurend stomme verwondering door in hun reportages. Bosranden! Grasvelden! Een koetshuis waar de drie onder leiding van Wijffels in het geheim bezig waren om chemie met elkaar te ontwikkelen! Zilveren schalen waarop maaltijden werden aangedragen!

 Nooit eerder hadden ze hun ogen zo uitgekeken. Nooit eerder waren ze tenslotte ook wel eens op een ´landgoed´ geweest, zoals ze de uitspanning met ontzag bleven noemen.
 Terwijl het toch gewoon een duur Bilderberg Hotel is. Ik wil niet opscheppen of de snob uithangen, maar ik heb er wel eens geslapen. 

[knip]

Ik wil maar zeggen dat het misschien buiten bereik ligt van Max van Weezel, maar dat je de luxe nou ook weer niet moet overdrijven.

(Bron)

Met dank aan Jonneke!

Michiel Veenstra over vrouwen bij de radio

“Maar je wil nog wel eens vergeten dat de wereld iets anders in elkaar zit: dat er niet alleen maar stoere, boerende, schetende, bier drinkende en porno kijkende mensen op deze aardkloot rondlopen. Dat WEET je wel, maar je vergeet het nog wel eens.

Iets wat ik zeker merk tijdens het vrijdagavondprogramma Ek-Stra Weekend. Ik presenteer dat samen met Gerard Ekdom en de productie wordt gedaan door jong talent Domien Verschuuren. En we merken gewoon soms echt dat we doorslaan in mannenhumor, zeker als er eens een vrouwelijke gast aanschuift.

Ubervrouw Tanja Jess merkte zelfs op het gevoel te hebben op een indrinkfeestje beland te zijn. Gezellig, maar wel wat eh… schooljongens-achtig.”

(Bron)

Droom

Ik woon in een kleine kamer, formaat tienerkamer (maar dan uit ´mijn tijd´, tegenwoordig zullen die wel veel groter zijn met al die eigen geluidsinstallaties en tv´s).
Het is voor tijdelijk, ik ben op zoek naar iets beters. Maar tot dan moet het maar.
Wat vervelend is: de wc is een stuk verderop op de gang.

Dan, vroege ochtend, nog niet licht stapt er een jongeman binnen met rugzak.
Het is/wordt zijn kamer en ik moet eruit en wel nú.
Paniek, paniek.

Een flat in de Bijlmer – kan dat? Niet op korte termijn.
In mijn hoofd komen alle kamers en etages en huizen waar ik ooit woonde voorbij.
Waarom ben ik ´zoek geraakt´? Er waren zulke mooie bij.

Het eindigt ermee dat de mensen bij wie ik logeer en van wie ik dacht dat ze vrienden waren zeggen dat ik mag blijven alleen kost het me nu 900 Euro per maand.
Voor drie maanden. En dan moet ik dus écht weg zijn.

Love is in the air

Twee weken is Potter nu hier.
Twee weken waarin Tjibbe hem 1x in mekaar heeft geslagen, een aantal keren dreigend naar hem heeft gekeken en hem daarna links heeft laten liggen.

Vanochtend zie ik ze opeens dicht tegen mekaar, flank aan flank, eten.
Dat is nieuw.
´Normaal´ is op 10 cm afstand tegenóver elkaar.

Zojuist: ik ga wat extra hooi brengen en wil ook wat in de hokken leggen voor als het weer gaat regenen.
En jawel, eindelijk.
Dicht tegen elkaar in het konijnenhok kijken ze me verstoord aan: Tjip en Pottertje.

Soms duurt het even: ware liefde.

Helden

De Radio 1 luisteraar die ik ben hing de laatste weken vaak rond bij 3FM.
Eerst Serious Request.
Vandaag ´gewoon´ leuke muziek als alternatief voor marathoninterview met Maarten ´t Hart.

Om tien uur nieuwslezer Jurgen van den Berg. Zo te horen ernstig verkouden.
Een uur later: amper nog stem.

Helden zijn het, onze R1J-ers.
Met kerst Lucella Carasso, die zich drie uur zonder stem door de ochtenduitzending heen slaat. Nu deze populaire presentator die ik nooit meer sportjongen zal noemen sinds hij me heeft verteld wat hij allemaal dééd en kán.

Omdat ik ´m in Wikipedia wou zetten.
(zo ontmoet je nog eens iemand)