Jeanne's Weblog

Mijn stoplicht springt op groen en ik trek langzaam op om het kruispunt over te steken.
Links van me staat een busje voorgesorteerd dat mij het uitzicht naar links beneemt.
Mijn auto duikt er net naast vandaan wanneer ik een grote blauwe auto hard zie naderen.
Hij remt ik rem. Nét niet tegen elkaar.
Door mijn hoofd is geflitst: hij rijdt mijn auto in.
En ook: hoe doe je dat, een aanrijding afhandelen.

Maar er is niets gebeurd dus ik rijd verder.
Zet de auto even aan de kant, zegt R. Want de echte schrik komt dadelijk pas.
Nee hoor, ik rijd door. Niet meer over de provinciale weg maar over de ventweg.
Even alles goed doorgesproken, me door R. laten vertellen hóe je dat doet, een schadeformulier invullen. Hij controleert nog even voor me dat het inderdaad in mijn auto ligt.
Eind goed al goed.

Ware het niet dat ik nu, bijna drie uur later stijf sta van de stress, alle spieren doen pijn en eigenlijk wil ik alleen maar huilen.

“Kortom, u kunt er zelf een hele mooie dag van maken.” Zegt Rob Trip.
En waarop ‘kortom’ slaat weet ik niet want ik was afgedwaald naar of ik nu zal gaan stemmen of later aangezien het regent.

Zelf doen. Die Mooie Dag.
Wel ja.
Dat krijg je als je zo’n man een tijdje geen feedback meer geeft 🙁

Vorige week overkwam het me weer. Schoolbank.
“We zaten samen op de lagere school, hoe gáát het toch met je?”
En o got dacht ik zeker omdat ik me de klasgenoot niet direct voor de geest kon halen.
Hoewel. Was zij niet de tweelingzus van dat meisje dat mede dankzij blijven zitten vroeg borstjes had en de jongens in haar bloesje liet kijken? Dat was ze.
(ik checkte op naam – niet op herinnering aan het zusje)

En hoewel we nooit bevriend waren wil ik niet onbeleefd zijn. Dus vertel ik iets van mezelf en verwijs naar Fanlog waar ook een portretje staat met een foto en – hoe gaat het met jou en met je zusje.

Geen reactie.
Wat is het toch met die mensen? Waarom dan contact leggen en vragen hoe het met *mij* gaat? Of verwachten ze een ander antwoord?
“Ik heb tien kinderen, een bordeel, een call center, ik survival in een hutje zonder stroom en water maar mét internet?”

DingenDieGebeuren gaat vandaag over Noordholland.
Dat treft, denk ik. En het treft nog meer wanneer blijkt dat de frisse jonge knul een van de vier genodigden is.

Helaas klinken de vier genodigden (allemaal mannen) precies hetzelfde en zijn ze het op de VVD-er die klinkt als een dikkerd die houdt van een goed glas wijn en een goede sigaar ook nog eens over vrijwel alles eens.
Met die damherten loopt het trouwens niet goed af, vrees ik.
En de GL-vrouw in de EK (ook maar eens gegoogled) heeft op haar cv staan dat ze jurist is en gepromoveerd máár ze gebruikt haar doctorstitel niet!
Tof. Ware het niet dat dat onder juristen vrij gebruikelijk is.

Lief GL: ik *wil* wel maar waar ik op 22 november nog dacht “ik kan het niet máken tegenover Femke die zo onvermoeibaar grieperig en wel hartstikke goed campagne heeft gevoerd” mis ik nu die prikkel.

De eerste vrouw op de lijst van GroenLinks gegoogled (aangezien ik altijd de eerste vrouw op de lijst stem als ik niemand speciaal hoog heb).

Dit is ze lees ik hier

In het dagelijks leven is Anna directiesecretaresse in de gezondheidszorg. Ongeveer elf jaar geleden werd ze gemeenteraadslid in Heemskerk en al snel daarna werd ze fractievoorzitter. “Dat heb ik met veel betrokkenheid en enthousiasme ruim zes jaar gedaan. Tweemaal was ik lijsttrekker, daarnaast had (en heb) ik een fulltime baan.”
 
“Binnenkort kan ik stoppen met werken. Een luxe, vrije tijd, die ik wil gaan gebruiken om meer actief te zijn binnen GroenLinks.
Doordat ik op plaats 2 voor de Provinciale Statenverkiezingen ben gekomen, heb ik daar de komende jaren ook voldoende kansen voor. Waarom wil ik juist dit gaan doen? Niet gaan reizen of naar het buitenland vertrekken, zoals zoveel mensen die kunnen stoppen met werken? En waarom voor GroenLinks?”

Omdat ik me zorgen maak over de opwarming van de aarde en de manier waarop onze planeet wordt uitgewoond (etc)…..”

Lijkt me een lieve vrouw. Maar verder?

“Laat ik eerlijk zijn dat het verhaal rond de ganzen in Purmerend een aantal jaren geleden niet goed gegaan is. Daar is door het provinciebestuur niet goed gekeken naar alternatieven en te snel het doden van de ganzen voorgesteld. Uiteindelijk zijn de ganzen overigens niet gedood maar gevangen en naar elders verplaatst.

Wat betreft de huidige situatie met de ganzen en smienten: er zijn gebieden aangewezen waar zij kunnen overwinteren en hun voeding kunnen vinden (foerageergebieden). Het landelijke beleid geeft aan dat als de ganzen en smienten zich buiten die gebieden bevinden (bovendien wordt daar dan schade aan landbouwgrond en andere gebieden aangebracht) mogen zij opgeschrikt en verjaagd worden, met als uiterste middel afschot. GroenLinks vindt dat ook echt het uiterste middel en we moeten dus eerst alle andere mogelijkheden gebruiken om de vogels richting de foerageergebieden te krijgen. Er wordt nu dan ook niet gejaagd en Albert Moens is juist ook naar aanleiding van een rapport van de Dierenbescherming in actie gekomen om meer controles uit te voeren samen met de politie of dit niet alsnog gebeurt.”

Er staat geen onvertogen woord. Maar wat ik mis: passie.
Dat wat Femke Halsema wél heeft en uitstraalt.

Wel gek trouwens dat ik nu pas ontdek wie het eigenlijk is, de lijsttrekker van ‘mijn partij’.

Ik zweef weer.
Want GL schijnt dan geen damherten af te schieten weet ik intussen, maar hoe zit het nou met de ganzen en de smienten.
Ik heb de vraag gesteld op de site van de lijsttrekker, een frisse knul van 27.

Maar op een schaal van Wouter tot Femke zit ik nu ietsje meer naar links.
Richting Wouter dus.
Niet omdat ik zo blij ben met het kabinet.
Maar hij beviel me erg, gisteren bij DWDD. Ik vertrouw hem.
En ik vertrouw z’n minister van Onderwijs.

Maar die Sharon Dijksma vind ik weer tien keer niks.
En wat ik tot nu toe van Ella Vogelaar heb mogen ervaren was ook bedroevend.

Nog 22 uur om de knoop door te hakken.
Want ik pleeg direct na negen uur te gaan stemmen.

De hele dag op de radio: Faunabescherming. Dat ik verstandig moet stemmen.

’s Gekeken wat ze me adviseren:

“(…)houdt het CDA vast aan jacht zoals jagers die graag uitoefenen met alles erop en eraan.

De VVD ruilt jacht-neutrale ambtenaren in tegen ambtenaren die de jachtlobby niet kunnen weerstaan.

Met GroenLinks is de natuur in Noord-Holland evenmin gebaat, als de partij niet zorgvuldiger haar politici kiest. Zo heeft de GroenLinks-milieugedeputeerde aanhoudend gepleit voor het doodschieten van damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Op dit moment heeft hij ontheffing gegeven voor het doodschieten van ganzen en smienten (eenden) op alle landbouwpercelen in heel Noord-Holland. Op slechts 2% van de oppervlakte van de provincie worden deze trekvogels nog gedoogd.”

Shit. Wat nú? 🙁

Sinds kort ben ik demonstratrice van Tupperware geworden, mede omdat ik ontdekt heb dat verschillende producten van hen ook zeer prettig zijn voor mensen met RSI.
De eerlijkheid gebiedt mij wel om te zeggen dat bij sommige producten het afhangt in welke fase je zit, je moet wel weer iets beter uit de voeten kunnen omdat niets mechanisch is en dus toch enige inspanning vereist, maar altijd beter is dan op de conventionele manier.

Die producten zijn:
Mini-quickchef (handig voor bijv. snel even een ui snipperen of andere stevige groente of fruit)
Quickchef (ook voor bovenstaande maar ook te gebruiken om sla of kool te snijden, fruit of aardappelen in stukjes te maken (bijv. voor de appeltaart, geweldig!!) de groente – of fruithap van je kind te vermalen als je toch stukjes wil houden, met de staafmixer wordt het
gauw een pap)
Pottenlapje
blikopener
Magnetronschalen
Ovenschalen (Tupperware is veel lichter dan glas of steen)
Fridgesmarts (hier kan je groenten langer in vers houden, als je je wekelijkse boodschappen doet kan je meer verse groente meenemen, lichter, gezonder en nu dus ook langer houdbaar)

Mariëlle

Als iemand anders een mooi interview op Fanlog heeft gezet tip ik wel eens een stel collega-(media)logs. Ik haal er een kwoot uit en zeg dat het een mooi stuk is. Met vaak als resultaat dat er naar dat interview en ons wordt verwezen.

Ik heb erover zitten denken dat ook nu te doen. Maar ik durf niet.

Mezelf promoten durf ik toch alleen *hier* 🙁