Plantje dat opeens overal in de tuin staat
Buien-tip
Op veel sites heb ik de naderende (en hopelijk weer snel verdwijnende) buien zitten beloeren maar de beste is echt Buienradar.
Met dank aan Rob Trip voor de tip.
De zondag
Toen VK Magazine er niet was heb ik eerst de tuin verkend. Toen de camera erbij gehaald.
Maar weinig met de foto’s gedaan.
Daarna Buitenhof aan.
Knap hoor, dat Rob Trip zoveel van economie weet. Maar het is 1 van die onderwerpen waarvan ik weet dat ik er belangstelling voor moet hebben maar ik heb het niet.
En allemachtig wat duurde dat eerste gesprek lang.
Toch gewacht op de column van Désanne van Brederode. Waar ik niks aan vond of ik snapte ‘m niet.
Waarna ik nog een half uur over euthanasie heb uitgezet.
Waarna ik niet kon bedenken wat tóen te doen.
En een stel boeken over katten in de Winkel heb gezet.
Om pas om vijf uur te bedenken dat ik ook VN had kunnen lezen.
“Lief klein bruin konijntje”
Gekiekt een dag nadat de knuffel zich ontpopte als potentieel moordwapen.
Bijlage
Gisteren geen minuut tijd gehad om VK te lezen.
Vandaag geen zin in die hele dikke krant maar wél in VK Magazine.
Alleen: waar *is* het?
Krant uitschudden helpt niet. Krant katern voor katern nakijken evenmin.
De bezorger zal ‘m toch niet vergeten zijn?
Dan, een uur later, een hersenflits.
Die advertentiebijlage die ik direct heb weggegooid – zou hij daarin verstopt zitten?
Uit de stapel oude kranten gevist en het blijkt de zaterdagbijlage van het AD te zijn. De bezorger heeft ze blijkbaar verwisseld.
Mijn toch al niet goede humeur verslechtert op gruwelijke wijze 
Yuma, AZ
Sprekers
Zap-zappend beland ik in Koppensnellers en vind dat vanavond een erg leuk programma.
Zap-zap verder beland ik in Lagerhuis dat ik vroeger nogal vervelend vond maar de vragen zijn goed (de meeste) en de sprekers ook. Alleen die presentator.
Een mooie jongen die rondspringt of-ie Cees Grimbergen is wat-ie niet is.
Lennart Booij heet-ie.
En ik kan hem inhuren via het Sprekersplatform. Ok….
Maar wat me tegenvalt: daar is ook Sjors Fröhlich te huur. Erger nog – er is een bandje aanklikbaar met ‘neem ons, boek ons’. Met zijn stem dus.
Ook te koop: Nelli Cooman die volgens mij alleen een paar jaar erg hard de 60 meter liep en bitter weinig te melden had.
Haar promo: “Nu ze haar sportcarrière achter zich heeft gelaten, richt ze zich bij de gemeente Rotterdam op Sport en Recreatie. Daarnaast is ze schoonheidsconsulente en nagelstyliste. Deze veelzijdige Nelli heeft een boodschap. Welk bedrijf wil niet de top bereiken? Wie wil niet doorgroeien? Vraag Nelli naar het hoe en wat. Centraal staat voor haar trouw. Trouw aan relaties. Geven en nemen. Geef maar, dan komt het nemen vanzelf.”
Bla en bla.
Geen prijskaartje trouwens.
En de oprichter van het bureau is Henk Westbroek.
Zaterdag
De wekker gaat om half zeven voor om zeven uur “het Radio 1 Journaal … met Marcel Oosten!” en wanneer die wekker gaat vervloek ik hem en mezelf en het R1J maar Marcel is leuk en zelfs zonder Fanlog zou ik graag naar hem hebben geluisterd.
Dan de konijnen en om kwart voor twaalf thuis voor om twaalf uur wéér Radio 1 Journaal, nu met Jurgen van den Berg en Bert van Slooten.
De eerste twee uur zijn perfecte radio, daarna zakt het programma of ik (waarschijnlijk: ik) wat in. Tijdens sport-items pak ik de laatste twee dozen uit Amerika uit en rangschik boeken op thema.
Om half zeven is het programma afgelopen en staat mijn laatste stukje op Fanlog en val ik kapót in bed. Om drie kwartier later wakker te worden zonder enig idee waar ik ben, welke dag dit is en of ik ontwaak in de ochtend de middag of wanneer dan ook.
Tv aan. Niks leuks.
Is dit nou zo’n moment waarop anderen ongericht gaan chatten om dan vrienden-voor-het-leven te ontmoeten?
Wond
Gisteravond kwam er mooi, helder, wit-lichtgeel vocht uit de wond op het hoofdje van Sammie. Meteen was hij opgevrolijkt, wou eten en knuffen. Mooi.
Vanochtend nog even gekeken: een beetje plakkerige haartjes, opgewekte kat dus *niet* mee naar de dokter.
Begin middag een nadere inspectie. Toch wel een nare wond. Maar netjes dicht en droog.
Tot Guus zich ermee bemoeide en de wond intensief ging likken. Au! deed Sammie. En nog meer au!
Maar hij onttrok zich er niet aan en tolereerde zelfs Guus z’n nagels in z’n koppie (die ik er toch maar uit tilde).
Gevolg: de wond is nu écht open en nat en hij stinkt.
Sammie is nog steeds opgewekt (en eet rosbief).
En misschien weten zij het beter dan ik. En moet de wond zo schoon gehouden worden.
En voor wie nou wil commenten ‘ik zou toch maar even met ‘m naar de dokter gaan’ – jij komt hier vast nog niet lang want met deze kat ga je niet zomaar ‘even’ naar de dokter.
Geprikt
R. en ik zijn met de vier konijntjes naar de dierenarts geweest voor de jaarlijkse check-up en hun prikken.
De dierenarts was heel tevreden over ze. Ze zijn in prima conditie.
Met R. gaat het even wat minder.
Zieltje
Zielig
Sammie heeft een half dicht rechteroogje en een bult op z’n kop.
Gevochten, vermoed ik. Of ergens tegenaan geknald.
Hij doet zielig en wil geen rosbief. Wat raar maar waar vaker voorkomt, dat laatste.
Hij is niet ‘verstopt’, hij ligt tegenover me op de monitor.
Ik besluit het een dag aan te zien.
Morgen gaan R. en ik voor de jaarlijkse inenting plus check-up met de vier konijnen naar de dierenarts. Zo nodig nemen we Sam ‘gewoon’ mee.
‘Gewoon’.
Mental note: R. mailen dat-ie z’n stevigste bouwvakkershandschoenen moet meenemen.
Yuma, AZ
Held
Stel je bent een held en je trekt ten oorlog en je maakt een beeldschone prinses buit.
Wanneer je weer thuis komt negeer je je vrouw en die telt 1 en 1 op en wordt jaloers.
Niet doen, zegt de beeldschone veel jongere hartstikke dunne prinses.
Jaja.
Echtgenote probeert met d’r man te praten en die doet hooghartig en ze wordt woest (terecht) en gaat dan toveren en daarna gaat het mis maar dan heb ik al twee uur en een kwartier betrekkelijk vervelende opera ervaren en geloof het wel – dat laatste bedrijf.
Wanneer R. me in de parkeergarage naar mijn auto loopt zegt hij, dat het ook nog slecht afloopt met de prinses. Net goed, zeg ik.
“Maar ze heeft niets gedaan,” zegt hij. Wel waar, zeg ik. Ze provoceerde de echtgenote en ze flirtte met de man.
Nee, zegt R. – dat zat in de regie, dat deed ze niet.
Nou, zeg ik, ze was in elk geval jonger en mooier en veel slanker.
En: ik moet nu wegrijden anders doet m’n parkeerkaart het niet meer.
Logaanbieding vrolijk stempel
Zelf voel ik me niet zo vrolijk maar toch een aanbieding: een stempeltje.
In de Winkel (lees er daar ook meer over) kost het € 3,25 plus verzendkosten. Je mag het hebben voor € 3,25 *incl* verzendkosten.
Vind je het voetjes-stempel dat er in de Winkel direct onder staat mooier, dan mag je daar ook voor kiezen.
‘Hebbes’ in de commentjes, zelf contact opnemen, binnen een week betalen en het aanbod geldt tot ik morgenochtend Menno Reemeijer aanzet.
Yuma, AZ
Raad
Lang, lang geleden (na enig googlen: 20 jaar om precies te zijn) schreef ik een boek over de Raad voor de Journalistiek.
Veel goede recensies, weinig van verkocht.
Vandaag valt het nieuwe Jaarverslag van de Raad in de bus.
Ik kijk eens naar wie er tegenwoordig in zitten. Cisca Dresselhuys enzo.
Dood
Ik ga de knagers voeren en ik zie haar liggen en zo ligt ze eigenlijk al de halve middag, Victoria, maar ik voel het in mijn ziel: ze is dood.
Ik pak haar op.
Stijf lijfje. Koud van boven, warme pootjes.
Ik streel haar pootjes, haar ook nog warme buikje.
Ik streel haar rug, houd haar tegen me aan, praat tegen haar.
Ik maak een kuil in hooi/stro in de groene bak die morgen geleegd wordt en leg haar daarin neer.
Dag lief kipje.
Er gaat nog van alles door m’n kop maar daar heeft kipje niks aan en ik eigenlijk ook niet.
Eigenlijk wil ik alleen heel hard vloeken maar dit is een nette buurt.
Victoria is aan het dood gaan
