Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Doelen

Alle goede doelen vallen me weer eens tegelijk lastig.
In december, dat snap ik.
Nieuw jaar nieuwe contributie.
Maar waarom nu achter elkaar Wakker Dier, Bont voor Dieren, Lenie ‘t Hart, anti-Stierenvechten? Drie heb ik overgemaakt toen had ik geen zin meer.

Vandaag valt in de bus Heifer (“koop een aandeel geit voor een gezin in Kameroen”) én de Dierenbescherming (“steunt u deze zomer ons asielwerk weer voor € 10 per maand”).
De laatste met van die snoezige katten- en hondennaamstickers erbij zodat ik me meteen schuldig voel als ik ze *niet* zou steunen.
En een foto van een lieve hond met hertenogen vastgebonden aan een boom.

Vooruit dan maar. Het asiel dus.
En dit keer niet de geit.
Een vrouw kan niet alles steunen.

Pikant

Jeroen Tjepkema die zijn t-shirtje wat naar beneden heeft getrokken en ons tracteert op een weelderige bos borsthaar

jeroen-met-haar.JPG

Benaderd

Ik word benaderd door een landelijk dagblad voor een lang interview over mijn leven.
Met als inzoem waarom een mensenschuw persoon op haar weblog zo openhartig is.

Nadenken is niet nodig. Het antwoord is nee.
Als reden geef ik dat ik niet voor niets mensenschuw ben én dat ik niet wil doen alsof mijn moeilijkdoenerij interessant is voor alle lezers van een landelijke krant.
Goed antwoord.
Zo.

Gisteravond mail ik met iemand met wie ik zelden persoonlijk mail.
Uit toch een soort van ijdelheid (want gevleid voel ik me wél) vertel ik hem over de uitnodiging en dat ik nee heb gezegd en waarom.

Wat jammer, mailt hij terug. Want dat is een mooie rubriek.
Ik probeer beter te verwoorden wat de reden is.
En denk dan: is de reden niet iets heel anders. Nl. dat ik me klote voel omdat mijn leven ooit (toen ik 20, 30, 40 was) best leuk was en dat ik toen mooie dingen schreef en iemand wás en daarna niet meer.
Is het dát niet en wil ik dat niet onder ogen zien.

Waarna ik dat nu de hele dag wél onder ogen zie.
En zo’n Depri-test helpt dan ook niet echt.

Testing-testing

In HagensOpDeMiddag hoor ik het laatste stukje van een gesprek over depri zijn.
Er staat een test op ut net en die deugt, zegt de deskundige.
Een test! altijd leuk en op de vrouw af: ik ben niet heel erg vrolijk de laatste tijd.
En ook altijd leuk: na zo’n test lezen dat het reuze meevalt.

Test ingevuld en het blijkt goed mis met me. Ik moet spoorslags naar de dokter.
Nog een test gevonden, ook ingevuld (en nu ietsje zonniger) en ik ben *waarschijnlijk* niet depressief maar ik moet voor alle zekerheid toch maar even naar de dokter.

Hier word ik niet vrolijker van.
Hé, ik zit alleen maar in een dipje, wil ik roepen.
En no way ga ik naar een knul van 32 om met hem te bespreken dat het leven zuigt als je 56 going on 57 (snik) bent en te dik en nooit-meer-mooi met een bedrijf dat óók al aan het dippen is.

Hier is maar 1 remedie. Welgevormde ouwe-vrouwen-schouders (met die man hieronder mail ik noooooit meer) er onder en een paar dagen lekker laid back doen. Boekje lezen misschien.
(tjonge)

Schouders

Een man (veertiger) met wie ik wel eens mail schrijft me:
“Zag ik daar trouwens een nieuwe foto van jou met een cold-shoulder?”
(hij doelt op de foto van mij op Fanlog)

Dan: “Ik vind schouders altijd een mooi gedeelte van (jonge) vrouwen en meisjes.”

18921.gif

Huub Wijfjes in Trouw

Voor de bewering dat er een linkse journalistieke coterie in Hilversum bestaat, is nooit enig bewijs gevonden. Het is zonneklaar dat de journalistieke beroepsgroep overal ter wereld een stemvoorkeur heeft die enigszins links afwijkt. Dat zal ook voor de Nederlandse omroep gelden, inclusief de publieke omroep.

Dat bewijst nog niet dat linkse partijen en politici worden bevoordeeld. Sterker nog, uit inhoudsanalyse van politieke berichtgeving blijkt eerder dat radicale politici zoals Fortuyn, Wilders, Hirsi Ali en Verdonk onevenredig veel aandacht vooral van de televisie krijgen. Iemand als Wilders weet dat, en heeft zijn hele presentatie gericht op de voorkeur van de media voor radicale standpunten.

In deze kwestie is de slapte van de ’Buitenhof’-redactie ergerlijker. Die liet na om voor de eigen identiteit op te komen. Het tv-programma wordt gemaakt door organisaties die vanuit een progressieve maatschappijvisie werken (Vara en VPRO) terwijl de NPS binnen een scherp omlijnde wettelijke taakstelling ’kwaliteit en lef’ zegt na te streven, daarbij vooral aandacht bestedend aan cultuur en de multiculturele samenleving.

Als zo’n trio omroepen een rechtse houwdegen met een houterige presentatie columns laat uitspreken is dat vragen om moeilijkheden.

(Bron) En lees daar de rest.

Regen

Een maand geleden krijg ik een grote partij boeken.
Ik zoek uit en besluit alleen wat ik echt leuk vind en wat meer waard is dan 5-6 Euro te bewaren voor de Winkel. De rest (7-8 bananendozen vol) gaat naar Inger.

Dit weekend zet ik wat ik heb uitgezocht in het boekenkastje onder de vensterbank dat ik leeg heb gelaten sinds de laatste Grote Lekkage.

Vandaag, even na half tien (klaar met Fanloggen) loop ik naar beneden en gotverdegotver!
Alle maar dan ook álle boeken zijn nat, twee doosjes die ervóór staan (met boeken voor Inger) zijn aan de buitenkant nat door het spatten – ik durf er niet in te kijken.
En een krat met boeken van mezelf is óók nat.

Snel zet ik alles opzij, leg kranten neer, haal mijn fototoestel en dit is de situatie na vijf minuten.
Inzoemen kan ook maar dat maakt het alleen maar erger.
Zo is het ook wel duidelijk en iets als ‘ik kan wel janken’ eraan toevoegen is een beetje overkill.

regen-26-6.JPG

Rob Trip

“Let op!
Het wordt een Hele Mooie Dag!”

Let op.
Wat moet ik daar nou weer van vinden?

Het klinkt zo dwingend. Ik hou niet van dwingend.
En ik hou er ook niet van dat iemand anders me vertelt dat het een mooie dag wórdt.

Wénsen, dat mag Rob Trip me een Mooie Dag. En dan liefst met feeling. Met magie.

Ik weet het niet.
Het kán aan mij liggen maar ik mis de laatste tijd iets in de MD’s.

Logaanbieding

Ik ben weer ernstig in klooimodus geraakt.
Met als gevolg dat ik aan tig dingen begin, van alles om me heen leg en vervolgens word bevangen door grote weerzin en niets afmaak.

Als ik een reden moet bedenken: over een week moet ik de nieuwe Kadotips inleveren en van de vier categorieën heb ik er drie af en nu weet ik het niet meer. Nummer vier schiet me niet te binnen en alles wat ik overweeg en waaraan ik even begin vind ik al snel niks.
Waarvan ik o.a. dacht ‘misschien is dat wat’ (en toen dus weer *niet*): kookboeken.

koken-met-kruiden.JPG

En om nu toch iets te doen te hebben (slechte reden, Jeanne, slechte reden): een logaanbieding.
Dit meer dan snoezige boekje van de bekende kookboekenschrijfster Ine van Gulik met illustraties (tekeningen van plantjes) van haarzelf.
Met leuke extra informatie als “Om steeds jong te blijven, dient men zich met anijswater te wassen. Als men een plant onder het hoofdkussen legt, is de slaap gegarandeerd heerlijk.
Anijspoeder helpt ook tegen de hik!”

Verder wat je waar kunt planten. En nog recepten ook.
Verzendkosten zijn 2 Euro. Doe er 1 Euro bij en dit originele (wel gebruikte maar nog nette en ruim 40 jaar oude) boekje is van jou.

‘Hebbes’ in de commentjes, zelf contact opnemen en binnen een week betalen.

Zich irriteren (daar gaan we weer)

NOS-directeur Gerard Dielessen ‘irriteert’ zich aan de ‘beeldvorming’ als zou zijn omroep links en vooringenomen zijn.

Dat staat in De Telegraaf.
Dielessen schijnt het gezegd te hebben in NRC Next waar hij (ik citeer weer De Telegraaf) “ruim baan (krijgt) om te citeren uit de doelstellingen van zijn omroep”.

Dat laatste vind ik niet erg objectief geformuleerd. Maar goed, tis De Telegraaf. En dat ‘beeldvorming’ is natuurlijk ook niet fris.

Het eerste, daarvan zit ik me nu al een tijdje af te vragen of de NOS-directeur écht “zich irriteren” zegt (wat ik heel erg zou vinden voor iemand in die functie) of dat De Telegraaf niet alleen vervelende stemmingmakers als journalisten in dienst heeft maar ook nog eens types die de basis van de Nederlandse taal niet beheersen.

Rob en Joris

“Om twaalf uur zit hier Lucella Carasso.
Ik wens u een Héle Móoie Dag.”

Zonder *feeling* en zonder Tot Morgen.

Terwijl ik me zit te verbazen hoe het kan dat Joris van de Kerkhof (die een Filiaal over een asiel doet) niks met honden heeft (zegt-ie zelf) en ook niet erg leek aan te slaan bij een snoezige kitten.

Raar hoe je mensen die je aardig lijken allerlei eigenschappen/voorkeuren toedenkt die ze dan toch niet blijken te hebben.

Zap-zap

Zap-zap.
Op de BBC beland ik in een muziekfestival met een niet meer prille en ook niet meer dunne Shirley Bassey in een felroze outfit en ze zingt o.a. dat nummer dat mij altijd tot tranen brengt: “Everybody oh.. They love a winner, so nobody loves me”.

Dan zap-zap naar George Michael op Nederland 3 dat me na een uur van de anderhalf nogal begint te vervelen.

Spotje van ‘lijst 5′ dat zich Fortuyn noemt maar ik wist niet dat er verkiezingen waren?
Zap naar het Nieuws (aha, Jeroen Overbeek presenteert).

Zap naar Profiel (Nederland 2) over Ronald Plasterk dat ik erg oppervlakkig vind.
Nu komt Edita Gruberova en de dochter van Hedy die naarmate ze dunner wordt een steeds meer buiten proportie groot hoofd krijgt vertelt me dat die op 62 nog heel mooi zingt.
Hartstikke fijn.

Maar voor Fanlog maakte ik een spaghetti met spinazie en knoflook en ui en champignon en spekjes en wat zou het niet leuk zijn als egel daar nu van at.
Niet dus.

Serie tevens kwis

Ik werk weer aan series voor Fanlog.
Na ‘wat luisteren ze’, ‘wat lezen ze’ en ‘waarin rijden ze’ nu meteen maar vier vragen tegelijk verzonden en afgewacht en ‘please, please’ gedaan en een beetje druk uitgeoefend.
Tot nu toe met weinig resultaat.

Wel genoeg voor een spetterende opening van de serie ‘wat is de hobby van mijn Radio 1 Journaal-idool’ – maar dan.
Zodat ik als lekkermakertje aan iemand die geen sjoege geeft én aan iemand die ‘ik doe niet mee’ mailde een kwis toestuur.

Vraag: welke hobby hoort bij welk mens

personen: Robbert Meeder, Marjon van Royen, Andy Houtkamp, Erwin Kroll, Wabe Roskam
aktiviteiten: schrijven, fotograferen, katten, creatief zijn, (zeer) aktief sporten

De geen-sjoege gever geeft nog steeds geen sjoege.
De nee-zegger raakt geïntrigeerd, komt er niet uit en zegt: vooruit – ik doe mee.

De oplossing van de kwis staat zondag op Fanlog.
Tot dan zijn deze loglipjes verzegeld.

Droom

Ik woon in een leuk huisje op het (Franse?) platteland en loop gezellig in en uit bij de buren, een populaire presentator en zijn vrouw. Met de vrouw ben ik bevriend.
Er staan nog een paar huizen, drie meen ik. En we zijn allemaal vriendjes.

Dan vertelt de vrouw me dat zij plus man de volgende dag voor zeker twee maanden met vakantie gaan. En o ja, weet ik dat de andere buren gisteren ook zijn vertrokken.
Dat weet ik niet. Waarom is me dat niet verteld.
En: nu zit ik dadelijk wel heel erg alleen.

Het was de droom van vannacht en ik zit me nu al de hele ochtend af te vragen of de boodschap echt zo banaal is als die lijkt: wanneer ik anderen toelaat in mijn wereld zullen ze me altijd weer verlaten.