Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

KLM

Dit jaar had ik twee reizen naar Amerika gepland en drie mini opera trips – allemaal met KLM.
Die annuleerde KLM.

Toen kreeg ik vouchers, om later te gebruiken.
Na een paar maanden werd het mogelijk die vouchers te verzilveren.
Dat moest je dan zelf regelen.
Via een formulier aanvragen.

Daarop moest je opgeven hoe je het bedrag had betaald (iDeal of credit card) en waar het voor wás: vlucht of extraatje bv een makkelijker stoel. Dat viel nog niet mee bij relatief lage bedragen.
Verder: ze hadden het druk dus ze streefden ernaar om na 60 dagen te betalen en het kon ook 90 dagen worden en als ik het geld dan nóg niet had moest ik dat weer zelf melden.

Poeh!
Je moest als klant wel heel véél.
Zodat ik er na een paar aanvragen mee ophield.

Vandaag koop ik een nieuw ticket.
Heb ik soms vouchers? die heb ik.
Dan graag hier het nummer invullen.
Waarna de site netjes dat bedrag aftrekt van het bedrag van het ticket.
Nog een voucher? ga je gang!

Het is wel duidelijk waar KLM met dit beleid op uit is.

Egeltjes (en kippen)

Ik heb (minstens) twee egeltjes in de tuin.
Ik zeg minstens omdat ik er elke avond 1 zie en soms 2 tegelijk en dan weer 1 of 2 en dat kúnnen dezelfde zijn maar natuurlijk ook ándere.

Ik vind ze lief.
Ik koop speciaal eieren voor ze.
Drie of vier leg ik elke avond klaar op het terras, kleine buts erop zodat ze makkelijk leeg te slurpen zijn.

Vannacht om kwart over drie een ijselijk kippengekrijs.
O got! de marter! denk ik (want die haalde dit voorjaar ook al mijn kauwtjeskast leeg).
Ik ren naar beneden, zaklantaarn aan, 1 van de Brahma’s zit bang tegen het huis.
Brahma opgepakt en in het officiële nachthok gezet waar ik Lohman Lucia in een leghok zie zitten.

Dak opgetild van het hok waarin ze gezamenlijk slapen: nog 1 Brahma, Violetta en ik neem aan Aïda maar die zie ik niet.
Blondje zit op de houtstapel.

Terug naar bed.
Tot een half uur later wéér ijselijk gekrijs.
Naar beneden.
Hok is nu leeg op 1 egel na.

Ik zie een bange Brahma en een bange Aïda.
Brahma opgepakt en bij de andere Brahma gezet.
Aïda verstopt zich in de struiken.

Hernieuwde poging tot slapen en holy shit! alweer gekrijs.
Het hok blijkt nu leeg, Brahma’s en Lucia zitten zoet te zitten maar ik vermoed dat egel Aïda in de tuin trof en haar opduwde omdat hij weet (herinner ik me van vroegere sessies) dat onder een zittende kip vaak eieren liggen of jonge kuikens wat allebei smikkelen en smullen is.

Aïda zie ik niet.
Wel egel die bang voor me is.
Ik breng egel nog twee gebutste eitjes en hoop dat hij zich nu verder gedeisd houdt.

Nu nog een strak plan bedenken voor de komende maanden voordat egel in winterslaap gaat.

Muisje

Ik zit op mijn werkkamer Netflix te kijken op de PC.
Loki komt binnen met de loei van ‘ik heb een muisje’.
Alleen ontglipt hem het muisje.

Hij zoekt er nog wel naar.
Hij vindt het niet.
Ik weet nooit zo goed wat ik nu moet hopen.

Helemaal dood zal het muisje niet zijn, anders was het Loki niet ontglipt.
Is het ‘alive and well’? dan krijg ik het mogelijk 1 dezer dagen te pakken en kan ik het weer buiten zetten.

Als het gewond is kan ik alleen maar hopen dat Loki het opnieuw grijpt en het nu de genade-beet geeft.
Voor wie nu denkt: zie je wel dat katten moordenaars zijn en dat ze miljoenen vogels killen – een vogeltje heeft Loki al jaren niet meer gevangen.

UPS – slot

Vandaag is mijn pakket bezorgd.
Een puzzel in een envelop.
Totaal gekreukt en gemangeld maar ik neem aan dat je dat UPS niet kunt verwijten: Amazon had de puzzel in een doos moeten versturen.

Ik bespreek met de bezorger dat ik 2x voor niets ben thuis gebleven.
Hij houdt me een stapeltje papiertjes voor – heb ik geen briefje in de bus gehad? Nee.
Alleen een mededeling online.

Hij zegt dat de bezorger van gisteren helemaal niet in mijn regio is geweest.
Dat hij eind van de dag met zeker 20 pakketten was teruggekomen.
En dat hij toen hij daarop werd aangesproken zei, dat hij ze ’thuis ging uitzoeken’.

Doet me erg denken aan die postbodes die maandenlang hele postzakken in een sloot dumpen.

UPS – vervolg

Vrijdag loog UPS dat ze een pakket hadden willen afgeven maar dat ik er niet wás!
Terwijl ik op dat eigenste moment in de keuken direct achter de voordeur stond met licht aan.
Ze zouden vandaag terug komen.

Dus stond ik extra vroeg op en zat vanaf half 9 beneden te wachten.
Wéér licht aan.
En: briefje op de deur “UPS! ik ben thuis!”

Goed opgelet! geen UPS-auto gezien.
Een mail: dat ze om 11.04 waren langs geweest maar…… ik wás er niet!
Mail gestuurd aan UPS, mail gestuurd aan de ervaringen-website, mail gestuurd aan Amazon die me via UPS het pakje stuurde.

UPS zegt dat ze nu morgen nog eens komen.
Fijn. Heel fijn.
Maar als ze niet eens aanbellen weet ik werkelijk niet wat IK nog meer zou kunnen doen!

UPS

Heel soms, als het geld me op de rug groeit, bestel ik wat puzzels bij de Amerikaanse Amazon.
Wanneer ik geluk heb, verstuurt die dan alle puzzels zélf.
Wanneer ik pech heb, komt er ook iets via UPS.

Als dat in een mail wordt aangekondigd, blijf ik de hele dag thuis.
Na eerdere slechte ervaringen zorg ik dat alle lichten beneden branden zodat duidelijk is dat ik er *ben*.
En als het even kan zit ik ook beneden in een stoel met zicht op de straat.
Zodat ik naar de voordeur kan rennen wanneer de UPS-auto stopt.

Vandaag was ik even naar de supermarkt tussen 9 en 10 en had een briefje op de deur gehangen dat pakjes konden worden afgegeven aan de overkant.
Toevallig keek ik toen ik het huis binnenliep op de klok en zag dat het precies 10 uur was.

Net kijk ik op de site van UPS hoe laat ze verwachten langs te komen.
En lees: Delivery Attempted
We missed you. We’ll try again on the next business day.
Met als tijdstip 10.15.
Toen was ik niet alleen thuis, ik was in de keuken koffie aan het zetten!
Vanaf de voordeur (die van doorzichtig glas is, dus niet geribbeld en ook geen gordijntje ervoor) kijk je direct in die keuken.

Ik wil hier een pissig stukje neerzetten ook omdat dit al eerder is gebeurd.
En denk dan: eens googlen op ervaringen.
Die liegen er niet om.
Lees maar eens.

Meewerken

Eind oktober vorig jaar werd ik geopereerd aan mijn Dupuytren-pink.
Het hielp niet erg.
Wat ik eerst niet zo’n ramp vond want ik wou de pink alleen maar recht hebben om zo door de douane in Amerika te komen (waar je je hand plat moet leggen op een kiosk).
En naar Amerika ging ik voorlopig toch niet meer.

Maar de pink gaat steeds krommer staan en wie weet (stop nooit met hopen) kan ik volgend jaar mei wél naar Amerika dus wou ik bespreken wat mijn opties zijn.
Mijn arts, de eigenaar van de kliniek, was pas eind oktober beschikbaar.
Maar dokter K. was er wél.
Zodat ik daarmee afsprak.

Het was een jonge knul.
Die er amper anderhalf jaar werkt.
En per direct een afspraak wou inplannen voor februari.
Waarbij *hij* een grondiger operatie zou doen.

Ik stelde wat vragen (maar niet genoeg).
Op de vragen die ik wel stelde, kwam amper of geen antwoord.
Zelf legde hij alles – vond ik – slecht uit.
Uit zichzelf.

Terugrijdend in de auto dacht ik: ik had betere vragen moeten stellen!
Maar ook: hij had beter moeten uitleggen.
En bovendien… is dat wel vertrouwd, een ingrijpende operatie aan mijn rechterhand door een rookie?
Had ik hem kunnen vragen hoe vaak hij die operatie al had uitgevoerd?

Ik ging malen en dacht: second opinion.
Van mijn eerste, eigen dokter.
Maar moet ik daar ivm de verzekering nu ook weer een nieuwe verwijzing voor halen?
Na weken uitstel bel ik op en de receptioniste zegt dat het geen probleem is en dat ze me boekt als ‘vervolg consult’.
Dat zal plaatsvinden eind oktober.

Shaming?

Iemand die ik een half jaar geleden € 200 leende wrong zich in een hoop ontwijkende bochten voordat ik het geld terug kreeg.
Ik (domkop!) leende haar een paar maanden geleden opnieuw € 200.

Ze zei, dat ze het bedrag zou terugbetalen op 26 augustus, want dan kreeg ze haar pensioen.
Niets.
Ik mail haar.
Zij mailt dat PayPal problemen heeft maar dat ze er echt mee bezig is.
Ok…..

Geen geld.
Ik mail op 2 september een betalingsverzoek via PayPal.
Niks.
Ik stuur twee dagen geleden een mail: heb je dat verzoek ontvangen? zo niet, dan kan ik er nog 1 sturen.
Niets.

Ik probeer het net nog eens.
Mijn verwachtingen zijn niet hoog gespannen.

Er is 1 ding dat ik kan doen.
We hebben veel, érg veel FB-vrienden/kennissen gemeen.
Ik kán haar daar namen en shamen.
Of ik er mijn geld door terug zou krijgen? geen idee. Eigenlijk denk ik van niet.
Maar een beetje genoegdoening zou het zeker opleveren.

Toch doe ik het niet.
Omdat ik fatsoenlijker ben dan *zij*.
Wat ik eigenlijk best jammer vind.