Jeanne's Weblog

Het gebeurt me vaak sinds ik boven-de-rivieren woon.
Ik word aangesproken met Sjaane.
Terwijl ik Zjanne heet.
Vandaag nog.
En geheel spontaan (echt!) komt dan dit in me op:

https://youtu.be/hWURas7fYwk

En neurie ik de tekst
“It’s Liza with ‘Z’ not Lisa with an ‘S’
‘Cause Lisa with an ‘S’ goes ‘ssnozz’
It’s ‘Z’ instead of ‘S’, ‘Lie’ instead of ‘Lee’
It’s simple as can be, see, Liza”

En:
“Every Sandra who’s a Saandra
Every Mary who’s really Maree
Every Joan who is a Joanne
Has got to agree with me when I’m announced
I don’t mind being pommeled or trampled or trounced
But it does drive you bats to be Miss, mispronounced”

Meestal baal ik intern en laat ik het verder maar gebeuren.
“Het is Zjanne met een Zj niet Sjaaane met een Sjaa”

Een spriet 🙂

Ik had het plan om vandaag dezelfde begraafplaats te bezoeken waar ik een paar dagen geleden was.
Tijdens de autorit er naartoe veranderde het plan en werd het de andere begraafplaats in De Rijp waar ik nooit eerder was.

Met de begraafplaats klikte het niet.
Maar de wandeling van auto naar kerkhof en toen weer terug en ietsje verder was een succes.
Opeens zie ik allerlei dingen die ik nooit zag toen ik hier in een auto doelgericht langs reed.
Ik maak praatjes met vrouwen die hun hond uitlaten.

Ook maak ik 1 echt mooie foto die ik hier binnenkort plaats (hij staat al op Facebook) en ook een lucky shot.
Dat is deze.

Eergisteren was ik op een begraafplaats in De Rijp en maakte (deels mooie) foto’s.
Gisteren wou ik gaan naar een kleine begraafplaats in Driehuizen.
Daar zijn enkele parkeerplaatsen voor het restaurant dat uiteraard dicht is en nog een paar voor de begraafplaats.
Alle parkeerplaatsen waren bezet en overal liepen ‘dagjesmensen’.

Ik reed verder naar de volgende kleine begraafplaats in West-Graftdijk: zelfde situatie.
Ik zag onder ogen dat mooi weer en parkeren in een idyllisch dorp even niet samen gingen.
NB die dorpen zijn zo klein dat je ook niet ‘verderop’ kunt gaan staan, de wegen zijn te smal.
Vandaag dus niet eens meer geprobeerd.

De komende week is het weer slechter en zolang het niet regent is dat helemaal ok.
Voor fotograferen zelfs beter want ik kan niet zoveel met tegenlicht.
Verder mag ik hopen dat ieg een deel van de koppels ‘dagjesmensen’ de komende dagen moet werken zodat ze braaf opgehokt blijven.

Ik laat veel recensies achter.
Mn over huisjes die ik huurde.

Soms overtreft de service mijn verwachtingen: ik mag uren eerder komen en/of later weggaan, er staat lekkers, er staan bloemen.
Dat soort dingen.

Dan vraag ik de verhuurder of hij het goed vindt dat ik dat in de review zet.
Want soms is hij/zij niet voor iedereen even attent en dan verwacht een nieuwe huurder wél al die extraatjes en wordt als de service minder geweldig is juist teleurgesteld en missch zelfs boos.

Dit als inleiding op: ik kocht bij een bedrijf dat via bol verkoopt een voorhoofdthermometer.
In de recensies werd steeds melding gemaakt van een handleiding die alleen in het Engels was (dat vind ik nog niet zo erg) maar ook dat de letters zo klein waren dat je ze niet kon lezen.
Maar… recent schreef iemand dat de verkoper geheel uit zichzelf een wél leesbare Nederlandse handleiding had gemaild en er als kadootje ook nog twee mondkapjes bij had gedaan.
Tof.

Doos open gemaakt.
Geen extra mondkapjes. Nou ja. Jammer.
Maar ook geen gemailde handleiding.
Terwijl de bijgesloten handleiding écht niet te lezen is.

Ik mail ze dat ik een leesbare handleiding wil.
Ik verwacht die ook te krijgen.
Maar door die enthousiaste review was dit toch een domper.

Er zat trouwens wel *iets* extra’s in de doos: een kaartje dat ik 10% korting kan krijgen als ik weer iets bij ze bestel.
Eenmalig op 1 artikel.

Vandaag wou ik fotograferen op een begraafplaats.

Ik hoopte op bladeren die decoratief zouden liggen.
Maar de begraafplaats die ik bezocht werd wel omringd door bladeren waarvan een deel ook was gevállen maar er lag vrijwel niets op de grond.
Na een minuut of tien begreep ik waarom.

Ik werd wakker en ik dacht ‘het zal toch niet’.
Niet weer zoals 4 jaar geleden.
Maar dat is het wel.

Ik volg op FB niet zoveel Trumpers (mijn eigen ‘bubbel’ vind ik prettiger) maar al snel beland ik in haat-teksten.
Van die klootzakken.
Maar ook van ‘mijn mensen’ die zeggen dat ze miv NU iedereen ontvolgen en blokkeren die op Trump heeft gestemd.
I feel their pain.
Tegelijk zie ik tot mijn verbazing iemand in hun vriendenlijst staan van wie ik vrijwel zeker weet dat hij Trump heeft gestemd maar hij heeft zich nooit zo openlijk uitgesproken.
Hield door mij erop aangesproken een slap verhaal over ‘nooit vertellen op wie je stemt’ en met iemand die ons beiden kent besprak ik dat en zo weet ik het maar anderen hebben het blijkbaar niet door.

Ik voel me klote.
Ik had het niet verwacht hoewel missch stiekem toch ook een beetje wél.
Wat ook kan komen omdat ik typje ‘glas half leeg’ ben.

Iemand zegt tegen me dat hij vanavond gaat ‘Netflixen’.
Ik glimlach vriendelijk.
Ik denk dat het niet zal worden begrepen als ik zou zeggen dat ik al de hele dag verkleefd ben met CNN.

Ik was gisteren niet zo aardig over het gevolgde Webinar.
Maar ik heb wel een paar dingen geleerd.

Somm dingen liggen voor de hand maar moeten soms wel even uitgelegd aan iemand die bij voorkeur rotsen in de Amerikaanse woestijn fotografeert.
Rotsen en planten.
Als het kan: diertjes.
Maar die heb je niet in de hand.
De rotsen blijven roerloos staan en veranderen alleen door de lichtval.
De planten in de woestijn zijn grotendeels ‘stug’.

Les van Laura Vink: paddestoelen – niet uitstellen.
Want ze zijn hartstikke vergankelijk.
Leek me een open deur.

Maar gisteren zag ik opeens twee paddestoelen in mijn tuin, de enige twee.
Ik maakte foto’s die slecht waren.

Ik dacht: morgen nog eens proberen.
De paddestoelen waren al ernstig in verval (en de foto’s werden er niet beter op).

Vandaag nog eens gekeken.
Ik zág ze niet eens. De camera zág ze wel zodat ik ze ieg op het scherm kon bekijken.

Les: denk als je een interessante paddestoel ziet *niet* ‘daar ga ik morgen eens beter naar kijken en kieken’.