Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Wie is er dol

HENGELO (G) – Twee broers zijn maandagavond om het leven gekomen toen zij in een stal van hun boerenbedrijf aan de Beunksteeg in Hengelo (G) werden aangevallen door dolle stier.
Het gaat om twee broers van respectievelijk 58 en 61 jaar, die hun leven lang op deze boerderij hebben gewoond. Zij wilden een pasgeboren kalf weghalen bij een koe. Dichtbij stond een stier. Het dier is door een hek gebroken en heeft daarna de twee broers aangevallen. Zij zijn ter plekke overleden aan de verwondingen die ze hierbij opliepen. Hulpverleners hebben nog geprobeerd de slachtoffers te reanimeren. Een echtgenote van een van beide broers vond hen. Rond twintig minuten voor zeven kwam de eerste melding binnen over het het tragische ongeval.

De stier zal worden afgemaakt, aldus de politie.

Heel erg – die ‘dolle stier’ die de mannen doodmaakt.
Ook erg: een pasgeboren kalf dat wordt weggehaald bij de moeder.
Héél erg voor het kalf, nog erger voor de moeder.

Nu denk ik niet dat de stier daardoor gemotiveerd de mannen aanviel.
Maar als het wel zo was, had ik dat mooi gevonden.

Want koeien zijn geweldige moeders met zeer moederlijke gevoelens en een beetje fatsoenlijke boer (kom daar maar eens om!) laat haar haar kalf houden tot het minstens negen maanden is.

Bulk en een krat

Na het debacle met VerzendPro zoeken webwinkels op twitter naar alternatieven.
Iemand oppert: als ‘bulk’ versturen.
Ik reageer dat ik helaas geen ‘bulk’ te versturen héb.
Dan doe ik iets fout, is de reactie.
Want hij heeft in zijn dorp ‘het Boekenmeisje’ en die brengt elke dag een krat met wel 50 boeken weg.
Ik moet maar eens kijken hoe zij het doet.

Ik kijk niet maar lig vannacht te malen over wat ik toch fout doe dat mijn Winkel niet beter loopt en kijk dan vanochtend wél.
Het Boekenmeisje, lees ik op de site, is in 2008 begonnen met 1000 boeken en heeft er nu 400.000 te koop en er komen elke dag nieuwe bij.

Dat getal verklaart een hoop.
Als je meer aanbiedt is de kans dat daar iets uit wordt gekozen ook groter.
Boekenmeisje heeft ook niet een website zoals ik maar biedt te koop via bol.com en via boekwinkeltjes.
Dan hoef je minder te doen aan ‘presentatie’.
Geen boeken scannen, geen beschrijvingen erbij.

Ik ga rekenen.
400.000 boeken in drie jaar toevoegen. Dat is meer dan 300 per dag. En ook nog 50 boeken per dag verzenden.
Ik vind het een geweldige prestatie maar iets zegt mij dat ‘het Boekenmeisje’ niet één meisje is…

Dromen en de dag na de Knallen

Zelf val ik vannacht in een kloof (onderin rottend water).
Ik kan me nog net vasthouden en vraag een vrouw me te helpen.
Ze kijkt wel naar me maar loopt door.

Erger is de droom waarin ik Guus het voorpad zie opkruipen achtervolgd door een buurman.
Guus ligt tegen de heg. De buurman verklaart: Guus was met zijn hoofd tegen een spijker gelopen.
Toen had hij hem uit zijn lijden willen verlossen en dus met hagel beschoten.

Ik pak Guus op en neem hem mee naar binnen om dood te gaan.

Na die droom is het wat mij betreft genoeg en sta ik op.
Doodmoe want: laat naar bed.

Alle buitendieren leven nog.
Guus wil eten. Ik doe het luikje naar buiten open.
Denkend: anders verruil ik stress 1 (vuurwerk) voor stress 2 (opgesloten zijn).

Nu hopen dat hij niet te ver weggaat en dat wanneer hij weggaat er niet weer 1 of andere idioot gaat knallen.

Knallen – 2

Hoezo ‘crisis’?
Er is in de Schermer nog nooit zoveel vuurwerk afgestoken als dit jaar.
Vanaf tien uur vanochtend en geen rotjes maar keihard geknal en vuurpijlen en van die mitrailleurdingen en verdere nuances ontgaan me.

Vanmiddag was ik in de tuin toen zo’n idioot ging knallen.
De kippen schoten alle kanten op en de cavia’s doken weg onder een hok.
Wat moeten ze nu wel niet doormaken.

Guus heeft vlak voor 12 uur toch de sprong naar boven gewaagd.
En zit nu in de balk boven de keuken.

Ik voel me klote om m’n dieren.
En iedereen die ik dat vertel en die dan reageert met ‘gelukkig nieuwjaar!’ – daarvoor heb ik eh… niet zulke warme gevoelens.
Zwak uitgedrukt.

Twitter en Happy New Year

Twitter heeft vanavond een probleem.
Telkens op het hele uur vliegt het eruit omdat dan ergens mensen elkaar driftig Gelukkig Nieuwjaar gaan wensen.

Erg irritant.

Knallen

Het vuurwerk is dit jaar vroeg begonnen.
Om tien uur de eerste knallen en daarna was het nooit lang genoeg stil om even een dutje te doen (=20 minuten) en het was links van het huis en rechts en er achter in de Beemster.
Vuurpijlen, ook toen het nog helemaal niet donker was.

Guus zat al snel onder het bed maar kwam er -macht der gewoonte- even onderuit om een uur of twee voor de middagsnack. Waarvan hij niet at omdat hij stijf stond van de zenuwen.
Hij overwoog een sprong via de afzuigkap naar de balk boven de keuken.
Maar durfde het niet aan.

Daarna was ik hem kwijt tot vijf uur zodat ik duizend doden stierf zo niet meer bang dat hij de tuin was ingevlucht. Het luikje had ik met opzet nog niet dicht om de stress niet te verhogen en de afgelopen jaren was dat een goed idee.

Om vijf uur nadat ik overal elders had gezocht scheen ik met de zaklantaarn onder het bed op de plaatsjes waar hij normaal zich *niet* verstopt. Daar zat-ie.
Meteen het luikje afgesloten, bak staat al de hele dag in de bijkeuken.

Het wordt een lange avond en straks ook nog mee-lijden met de knagers (mn de caven zag ik panisch wegduiken bij knallen) en de kipjes (idem).
En al die arme vogels in de bomen en de eenden in de polder en wie weet vinden de wormen vuurwerk ook wel doodeng.

Geloven

De bel gaat.
Dat is wel héél erg op het nippertje ‘beste wensen’ door een hah-bladbezorger denk ik.
Maar het is een grijze man met bril met naast hem een engelachtig mooie jongen van een jaar of 12.

De man houdt een geschrift tegen de borst gedrukt (het blijkt de Vuurtoren) en vraagt of ik in God geloof.
“Ik ben katholiek” hoor ik mezelf zeggen. “En dat blijf ik ook.”
Even lijkt de man uit het veld geslagen.
Misschien staat mijn adres genoteerd als “nee dank u” en dan zacht maar gedecideerd de deur dichtduwen.

Hij herneemt zich.
“Dan bent u vertrouwd met het Onze Vader” zegt hij en even schiet door me heen: hij zal me toch niet vragen de 1e regels op te zeggen als bewijs?
Maar hij wijst op een klein boekje dat de mooie jongen in de hand houdt. Dat wil hij me graag geven. Voor straks lezen.
Ik bedank vriendelijk, wens hem verder veel succes en doe nu toch die deur dicht.

Terwijl man en jongen weglopen zie ik ze worden gevolgd door een mooie roodharige vrouw met mooi klein meisje.
Zouden ze bewust op sexe seleceren: man-jongen, vrouw-meisje?
En gaan die kinderen later gekwelde romans schrijven dat ze op Oudjaar langs de deuren moesten met telkens zo’n deur in hun smoel?

Overigens: geen idee waarom ik dat zei, van dat ‘katholiek’.

Lekker eten en niet te veel

Laatst gooide ik een hoop weg dat vér over de datum was.
Dan heb ik het niet over een dagje of twee maar spaghetti van augustus 2009 en pestosaus uit diezelfde periode.

Ik nam me toen heilig voor niet wéér van alles aan te schaffen dat ooit in de ene of andere bak zou verdwijnen.
Dezer dagen besef ik wel wat het voor een mens alleen extra moeilijk maakt.
Aanbiedingen: 2 voor de prijs van 1. Als het gaat om zakken gesneden boerenkool is dat geen probleem – die voer ik binnen een paar dagen op aan de knagers.
Maar: 2 bakjes salade en de 3e gratis. Dat wordt lastiger. Want die bakjes zijn maar een paar dagen te houden en na 3 dagen garnalensalades op toastjes kan ik geen garnalensalade meer *zien*.
Of: grote schaal gourmetvlees en nóg een grote schaal gratis.

Dergelijke aanbiedingen zijn alleen geschikt voor grote gezinnen of mensen met veel bezoek.
De alleenwoner gaat eraan voorbij of flikkert zeer schuldbewust een hoop weg.
Ik kies voor ‘voorbij gaan’.

Vandaag loop ik door de Plusmarkt zonder boodschappenlijstje.
Ik koop de vaste dingen (yoghurt, eieren, mandarijnen, eten voor de knagers en de katten) en sla mijn slag bij mijn favoriete slobberwijn die alleen NU € 2,50 per liter is. Daar slobbert een vrouw lekker van weg.

Ik had gehoopt op lekkere hapjes. Kleine bakjes met hapjes, proefhapjes, verleidelijke hapjes.
Niets.

In de hal staat een kraam met oliebollen en appelflappen.
Zal ik?
Maar ik heb me vanochtend weer gewogen (66,5) en ik denk dat ik er ook weer niet zó dol op ben dus: laat maar.

InterToys

Zoals ik al schreef ben ik lelijk het schip ingegaan met de postzegelcombi’s van VerzendPro.

Ik ben niet de enige.
Er zijn een hoop webwinkels op twitter met dezelfde ellende.
Dat schept een band.

Een van de webwinkeliers kocht op aanraden van iemand die ons nú probeert binnen te halen als klanten (voor minder mooie prijzen dan VerzendPro maar beter dan PostNL) een lampje om echte van niet-echte postzegels te onderscheiden.

Kost een paar Euro, twitterde ze.
‘Geheimschriftlampje’ heet het.
Te krijgen bij InterToys.
Want: grappig voor kinderen.
En voor gedupeerde klanten van VerzendPro.

Ze heeft al een aantal postzegels gescand.
Die van 44 cent die VerzendPro véél gebruikt: vals.
Die van 2 cent: geldig.

%^&OP(@!

En opnieuw: zucht

Lieve klant

inloggen op uw account en uw online bankgegevens update.

Opmerking: Dit is een nieuwe veiligheidsmaatregel en moet onmiddellijk worden gedaan.

Aan de slag, gelieve Klik hier

Bedankt voor uw medewerking. Fraude preventie eenheid
Legal Advisor ABN AMRO Bank NL.

Neem antwoord niet op deze e-mail. Mail gestuurd naar dit adres kan niet worden beantwoord.
ABN AMRO BANK E-ID # 1009

Geluk

Hoe heb ik kerst overleefd vraagt een aardig iemand.

Goed, is het antwoord.
Geen ‘ik ben alleen en zielig’-dip.
Eigenlijk een gewoon weekend maar dan een dag langer dan normaal.

Wat meer was dan ‘normaal’: het geluk om twee konijntjes die een dikke week geleden nog bij de dierenarts zaten met raadselachtige koorts en niet eten en niet poepen en dus dwangvoeren een aantal keren per dag te zien aanhollen en op de achterpootjes staan *where is the beef* (bij wijze van spreken).

Happy camper.
Ik.