Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Gebreken

Een paar weken geleden: lage rugpijn.
Die vanzelf overging door verloop van (geringe) tijd.

Nu: (linker)kniepijn.
Eerst (eergisteren) pas halverwege de dag alleen bij het oplopen van de trap.
Toen (gisteren) al direct bij het oplopen van de trap.
Nu (vandaag dus) ook bij het áflopen van de trap.

Ik probeer houdingen. Voet schuin. Been gestrekt.
Been bij-ge-sleept (blèh).

Ik google.
Ik lees over kraakbeen dat helemaal kapot is.
Vanwege de ouderdom die met gebreken komt.

Ik denk: heb ik me misschien gestoten?
Doe ik regelmatig.
Aan de hoek van de houten bedombouw. Aan de kast van mijn PC.

Google zegt: rust houden.
Niets tegen.
Ware het niet dat ik een huis heb met boven mijn werkkamer en slaapkamer en badkamer (en magazijn) en beneden mijn woonkamer en keuken.
Waar ik elke x minuten tussen heen en weer pleeg te hollen.

Hollen.
I wish.

@Nan: ga je nu ook Youp commenten dat hij niet naar mag doen tegen Lutz?

citaat uit de column van Youp van vandaag:

Omdat de Haagse politiek zo oogverdovend saai is heb ik me er deze week maar eens in gemengd. Beetje cabaret kunnen ze daar wel gebruiken.

Ik zag de kandidaten voor het lijderschap bij de PvdA en heb mij om vijf voor twaalf nog even bij die club gemeld. Pruikje op mijn kop, stem een octaafje laten zakken en mijn eigen bril gehouden.

Schnabbeljournalist Frènk van der Linden, die in Rotterdam de discussie leidde, zit in het complot. Net als Pauw & Witteman bij wie ik donderdag te gast was. En ook Spekman (die al jaren wordt gespeeld door collega Paul Groot van Koefnoen) weet wie ik ben.

Ik schud de boel een beetje op. Zo roep ik dat ik best met de PVV in een coalitie durf. Dat soort dingen.
Het is mijn eerste rol als vrouw. Bij mij thuis vroegen ze zich wel af of de voornaam Lutz niet een beetje raar gekozen was. Te karikaturaal? Ik vind het wel grappig. Net als dat zogenaamde Friese verleden.

Zondag aanstaande ben ik te gast bij Buitenhof. Niet officieel, maar ik zit tussen het publiek.
En dan ga ik rare dingen roepen. Of de Internationale zingen.
Naast me zit Spekman. Samen breien we truien. En we geven commentaar.
Als Waldorf en Statler bij The Muppets. Gewoon zomaar. Beetje vrolijkheid op de buis.

Kan dat programma wel gebruiken. En de PvdA zeker.

Bestand weg

Het is half zes, ik heb nog lang geen acht uur geslapen maar ik sta op want ik heb zin in deze dag.
Leuke dingen wil ik doen en ook wat ‘moet’-dingen en wie weet neem ik ook weer eens plaats op de stationaire fiets.

Ik open Mijn ING zakelijk, zie 1 betaling van een klant en een betaling (€ 10,48) van bol.com en wil die verwerken in het Excel-bestand Handel2012.
Helaas: dát bestand kan Excel niet openen. Sterker: dat kan Excel niet eens *vinden*.
Zoeken via de Verkenner lukt evenmin.

Anderhalf uur later kom ik tot de reconstructie dat Handel2012 moet hebben opengestaan toen dinsdagochtend 9.15 uur de stroom uitviel.
Daarna had ik dat bestand niet meer open (tot ik het nu probeerde).
Zodat -en nu wordt het echt vervelend- mijn dagelijkse back-up ook Handel2012 heeft verwijderd want dat loopt synchroon.

Ik probeer *niet* in paniek te raken.
En over te schakelen op ‘wat heb ik toch een zin in deze dag ik ga leuke dingen doen’.

Het wil nog niet erg lukken.

Geluk

Tien dagen geleden veeg ik met mijn mouw een stukje van een (van mijn schoonzus) geleende puzzel naar de vloer.
Hoe ik ook zoek: ik vind het niet terug.
Tot vandaag wanneer mijn werkster kijkt onder een kast waaronder ik ook keek maar niets zag: daar is het stukje.
Ik voelde me ontzettend schuldig over het zoekmaken van het stukje dus ben heel blij.

Bij de post zit de uitslag van het borstenonderzoek: ik heb geen borstkanker.
Wat, doet de brief zuur, niks garandeert over morgen.
Maar die riedel ken ik dus: blij.

Vanmiddag bezoek ik voor het eerst de Algemene begraafplaats in Alkmaar.
Groot. Mooi. En vast nog veel mooier bij beter weer en met bladeren aan de bomen.
Maar zelfs nu: prachtige velden met indrukwekkende stenen.
Na een uur maak ik me los. Volgezogen met indrukken.

Op de terugweg zie ik ter hoogte van het AZ stadion de eerste scholekster van het seizoen.
Tepiet! tepiet!

Ik ben helemaal blij en denk: dit is geluk.

Verkopen via bol.com

Ik verkoop een boek via bol.com.
Gloednieuw maar omdat ik niet het risico wil lopen dat iemand het in een bepaalde hoek tegen het licht houdt en dan een vingerafdruk ontwaart is het niet aangeboden ‘als nieuw’ maar als ‘goed’.

Twee dagen later een bericht van bol.com: de koper stuurt het boek terug.
Paniek. Was het boek dan toch in slechter staat dan ik had omschreven?
Ik haal de beschrijving erbij. Kan het me niet voorstellen.

Dan een mail van de koper.
Ze had intussen ontdekt dat er ook een vertaling van het boek was en als ik die óók had (nee) dan wou ze ruilen, anders stuurde ze terug.
Ze stuurt dus terug (maandag) en ik ontvang het boek gisteren (dinsdag).

Vanmiddag wéér een mail van de koper.
Heb ik het boek al ontvangen? Waarom heeft ze haar geld dan nog niet terug?
Antw: omdat ze niet rechtstreeks zaken doet met mij maar met bol.com.

Net het boek opnieuw te koop gezet.
Voor 75 cent meer dan de eerste keer.
Ter compensatie van de bubbeltjesenvelop en van de ergernis (hoewel die eigenlijk onbetaalbaar is).

Lutz en haar stem

Lutz Jacobi heeft zich kandidaat gesteld voor het leiderschap van de PvdA-fractie.
Ik ken haar niet of denk dat ik haar niet ken.
Wanneer ze in het Radio 1 Journaal wordt geïnterviewd verwácht ik een ‘oh – die!’ denkend dat ik haar vast eerder heb gehoord maar dat ik haar alleen even niet kan plaatsen.

Ik hoor een zware mannenstem.
Mannenstem? Ze is toch een vrouw?
Ja. Dat is ze.
Maar ze heeft óf op een nare manier de overgang beleefd met stoten testosteron óf ze plukt nu de vruchten van 40 jaar zwaar roken.

Niet alleen klinkt haar stem zwáár.
Haar stem klinkt in mijn oren ook ordinair.
Plat.

Zodat ik al snel niet meer luister naar wat ze inhoudelijk heeft te zeggen maar alleen afkeer zit te voelen door haar stemgeluid.

Deskundigen geven haar geen kans wegens onvoldoende politiek gewicht.
Die hebben vast gelijk.

Zelf denk ik dat politiek maar deels ’the economy, stupid’ is maar ook in Nederland steeds meer de mate waarin een kandidaat je betovert of tenminste: niet tegen staat.

Mijn buren zijn terug

Ik denk ze al te horen dit weekend.
Ik zie ze niet.
Wat me niet verbaast want wanneer ze pas hun woning betrekken zijn ze altijd wat schuw.
Bang (vermoed ik) dat ik woedend tegen ze ga schreeuwen: wegwezen, jullie vernielen mijn dak!

Terugbladerend in dit weblog zie ik de kauwtjes voor het eerst vermeld op 10 april 2010.
Dat najaar laat R. door een zeer deskundige aannemer stevige metalen klemmen aanbrengen om herhaald nestelen tegen te gaan.

Dat blijkt zinloos.
Op 17 maart 2011 hebben de kauwtjes de klem even deskundig losgewrikt.

We besluiten ons erbij neer te leggen en laten de dakpan zo liggen.
Dan is het natuurlijk hopen dat het niet voor niets is en dat de kauwtjes ook dit jaar terugkomen.

Met opzet parkeer ik mijn auto zo dat ik goed uitzicht heb.
En jawel: daar zijn ze.
Nog niet met grote takken maar ze kruipen wel naar binnen.

Om ze niet aan het schrikken te maken fotografeer ik ze van heel ver weg door het vieze autoraam met mijn kleinste camera.
Welkom, welkom! zou ik ze willen toeroepen.
Sleep en sleur maar met de takken, bouw een prachtnest, prop je jongen vol met allemaal lekkers dat ik voor je zal neerleggen achter het huis.

En kom alsjeblieft volgend jaar wéér terug.

 

Belangrijk

Soms (echt: soms! niet vaak) google ik op mezelf.
Vanavond google ik op mezelf in combinatie met Dolle Mina.
Niet dat ik nu zo’n invloedrijke Dolle Mina was (helemaal niet eigenlijk) maar ik denk: zou ik nog ergens als Dolle Mina zijn genóemd.

Ik vind iets heel anders

Holy moly! Mijn interview “een van de meest invloedrijke teksten in Nederland”!

Moet ik even van bijkomen.

@Taeq onze a.s. haremhouder

Om beertje Taeq wat op te peppen stuur ik hem foto’s van

* zijn harem
* de ren met drie kippen op de voorgrond en de polder op de achtergrond
* de ren vanaf de andere kant (met op de achtergrond het buurhuis dat te koop staat – wie wil mijn leuke nieuwe buurvrouw/man worden)

Moeder (de vrouw)

Er wordt gewerkt aan de weg.
Dus kun je files krijgen.
Het is daarom slim even te kijken op de website Van A naar Beter.
Zodat je weet waar je opstoppingen kunt verwachten.

Dat laat het Ministerie van Verkeer weten aan de luisteraars van Radio 1.
Een ‘populaire’ mannenstem roept het ons toe. En noemt 1 concreet geval van werken aan de weg.
Dat is handig, lacht hij ons toe, want dan weten we dat als we dit weekend ergens heen willen “met moeder de vrouw”.

Ik héb geen moeder de vrouw, ik bén geen moeder de vrouw.
Als I am woman, hear me roar accepteer ik pas deze ouderwets seksistische tekst zodra er een spiegel-commercial is over vader de man.