Loki met zijn favoriete boek
Doe maar een voucher
Amerika is nog steeeds niet open.
Knoop doorgehakt.
Ticket gecancelled.
Doe maar een voucher.
Medicijnen
‘Oe’ wees me erop dat je ook makkelijk(er) in te nemen ovale paracetamol hebt.
Omdat ik pleeg te stikken in die ronde tabletten.
Als ik vandaag bestel bij Kruidvat heb ik ze dinsdag in huis.
In theorie zou ik vandaag naar de DA in De Rijp kunnen gaan maar dat is dubbel in theorie want die is op zondag dicht.
Ik leg 3 doosjes paracetamol die in aanmerking kunnen komen in het winkelmandje (het is geen duur spul dus, denk ik, we zien wanneer het er *is* wel wat me het beste bevalt).
Tot nu toe slikte ik Aleve.
Van iemand gekregen.
Dus wil ik dat er voor de zekerheid ook nog bij doen.
Maar: Let op! Dit is een geneesmiddel! Geneesmiddelen verkopen we niet aan personen onder 16 jaar. Ook geldt er een maximum bestelhoeveelheid van 3 stuks per product.
Ok, ok.
Als ik van plan word er een eind aan te maken door paracetamol én Aleve te slikken zal ik dus toch maandag naar DA moeten.
Of online elders Aleve bestellen.
Vrees niet (of juist wel): al zou ik het willen, ik ben er te laf voor.
Voor zelfmoord.
Ergens onderweg
Nog 5 weekjes dus
Hoe lang kun je last hebben van een kneuzing?
Hoe lang het duurt voordat een kneuzing is genezen, hangt af van het soort, de ernst en de plaats van de kneuzing. In de meeste gevallen is de kneuzing binnen 6 weken weer genezen en de bloeduitstorting verdwenen.
The final countdown
Vandaag over 71 dagen zou ik naar Amerika vliegen.
Ware het niet dat Amerika dicht is voor mensen uit de Schengenlanden.
Eerst was er het bericht dat Amerika per 15 mei weer open zou zijn.
Hoera!
Toen dat Biden eind mei zou beslissen óf Amerika weer open zou zijn.
Eind mei is nu.
En in theorie kan ik morgen wakker worden en op de site van de NOS lezen dat Amerika weer open is, maar het lijkt me sterk.
En zelfs áls.
Dan zou ik razendsnel huisjes en vooral: een oppas moeten regelen.
En een operatie moeten ondergaan aan mijn Dupuytren-pink.
Ik probeer enthousiasme te voelen maar het wil niet erg.
Ik denk dat ik de vierde al geplande Amerika-reis maar zelf afzeg.
1 dezer dagen.
Selfie update
Death Valley, NV
Lone Pine, CA
Selfie
Schrik
Vannacht viel ik van de trap.
Ik ging, zoals ik wel vaker doe, kijken of Loki binnen was en zo niet – hem roepen op straat.
Maar halverwege de trap gleed ik weg en viel een meter of 5-6 naar beneden.
Met een bochtje.
Zodat ik op de kamervloer belandde met een bloedende wond in mijn gezicht, een geschaafde rechterpols, een totaal beurse rechterdij (zijkant en achterkant).
En links gekneusde ribben althans zo voelde het.
Mijn hand ging eerst naar mijn gezicht omdat ik het bloed uit mijn voorhoofd voelde stromen.
Ik dacht: ik blijf hier liggen. Ik kán helemaal niet die trap op.
Maar na een tijdje ‘beklom’ ik de trap toch door er eerst de billen op te zetten en tree voor tree te gaan.
Niet alleen deed alles, echt álles, pijn.
Ik begon ook te klappertanden.
Ik vermoedde dat dat shock was maar ‘even googlen’ was er niet bij.
Ik sleepte me naar bed.
Waar ik niet op de linkerzij kon liggen ivm de gekwetste ribben en ook niet rechts ivm de beschadigde dij.
En dan was er nog het smoeltje waarop ik tissue na tissue vast hield om te voorkomen dat ik op een kussensloop zou leegbloeden.
In de ochtend doet alles nog steeds hartstikke pijn.
Wanneer ik wil opstaan blijk ik duizelig te zijn.
Nu wél googlen.
Het is allemaal niet zo dramatisch tenzij je 60+ bent.
Dan moet je als de sodeju naar de huisarts of de huisartsenpost.
Nee dus.
Bruni: de moordenaar van de overkant
Whitewater, CA
Pioneertown, CA
Bijwerkingen
Gisteren had ik mijn tweede Pfizer prik (yeah!).
Ik had me heilig voorgenomen *geen* bijwerkingen te hebben.
Eerst werd ik hartstikke moe.
Ok – kon van de spanning zijn.
Tijdens de zoveelste ‘ik ben kapot! ik móet slapen’-dut vanmiddag werd ik ook nog eens misselijk.
Was even kwijt of dat ook een bijwerking kon zijn.
Google-google.
En jawel.
Allemaal niet rampzalig.
Geen trombose.
Ik ga niet dood.
Maar ik had zo graag stoer willen zijn.
Steller’s Jay in Farmington, NM
Sandy, UT
Yuma, AZ
Het sierbakje
Er groeit weer ‘van alles’ in het bakje aan de schuur dat ooit was bedoeld voor ‘sier’.
Het Robertskruid heeft idd veel mooie, paars-roze bloempjes gekregen.
Links in het bakje is ook iets leuks opgekomen.
Met kleine gele bloemetjes.
Uiteraard weer geen idee wat het is maar het ziet er mooi/lief uit en als het erin slaagt zijn/haar weg te vinden naar elders in de tuin, mag het gezellig woekeren.




















