Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

On the move

Gisteren tussen de middag is Greta even in beweging.
Daarna kruipt ze weg in een hoek.
Elk uur reik ik haar hapjes aan. Ze eet iets, maar niet veel.

Af en toe probeer ik haar in beweging te krijgen.
Waarop ze alleen maar vérder weg kruipt.

Net komt ze opeens uit haar verstopplek.
Ik heb de deur naar de bijkeuken open staan en ik denk: ze wil altijd in de keuken rondkijken en dan uit de etensbakjes van de katten eten.
(wanneer ik haar in de schuur kattenvoer aanbied, hoeft ze dat niet)
Ik open voor haar de keukendeur.

Greta zigzagt en zwalkt richting keuken.
En pikt uit een kattenbakje.

Ik zet een blikje gourmet (Dinde) dat de katten niet leeg aten voor haar neer.
Ook daaruit pikt ze.

Ik zet water voor haar neer: ze drinkt.
Dan zwalkt ze terug naar de schuur.

Goed gedaan, Greta! Morgen weer.
Hoop ik.

Greta in de schuur

Greta leeft nog.
Maar levendig is ze niet.

Ze blijft in haar doos, eet wel wat als ik het aanreik (maar niet veel).
Haar stoppels groeien, maar dat is niet voldoende.

Slapen is niet fijn als je je kop in je veren wil stoppen en die veren zijn er niet.

We gaan ervoor

Wanneer ik vanochtend wakker word denk ik: ik wil niet in de schuur kijken want stel je voor dat Greta dood is.

Greta is niet dood.
Wel weigert ze uit haar ‘nest’, een lage doos met hooi, te komen.
Van voer dat ik in een hoekje ervan neerzet eet ze een enkel hapje.
Van het water ernáást: geen slok.

Toch kijkt ze nog steeds levendig uit de ogen dus gaan we ervoor, zij en ik.
Ik bied lekker eten aan in steeds nieuwe bakjes (div. granen, duivenpinda’s, geraspte kaas).
Ik geef snippers rosbief (dat is beter) en reepjes geraspte kaas (ook goed).
Gescheurde andijvie: heerlijk.
Zodat ik die stukjes door het water haal om te zorgen dat ze zo toch wat vocht binnen krijgt.

Een beetje kattenvoer-uit-blik is ietsje jammie.
Net als gekookte eidooier.
Gevulde koek: lamaarzitten.

Elk uur een beetje voeren, elk uur een beetje eten.
Niet wandelen, hoogstens een kwart slag draaien.

Ze moet het nu zélf doen, zei gisteren de dierenarts.
Zélf eten, zelf aansterken, zelf veren groeien.
Maar ervoor gáán kunnen we samen.

Als Greta morgen nog leeft zal ik een foto maken.

Konijn dood

Konijn Jozef is dood.
Hij kwam traag uit de narcose, bleef sloom, had ‘gas’, punctie om dat eruit te halen hielp maar ten dele.

Toen infuus en hopen dat hij de nacht doorkwam.
Vanochtend lag hij dood.

Met Greta gaat het trouwens ook niet goed.

Ziek konijn

Ik hád vandaag dus al een afspraak bij de dierenarts met de kip.
Toen zag ik vanochtend dat Jozef (dat is de lieverd rechts) niet kwam eten.

Direct de dierenarts gebeld die ik zelf aan de lijn kreeg. Wat fijn was want de assistentes plegen hem af te schermen met “zit vol”.
Kom maar direct, zegt dierenarts Martin.
Lukt het binnen een half uur? Jazeker! en anders wacht ik gewoon tot hij tijd heeft.

Konijn gegrepen (dat ging makkelijk wat betekent: konijn voelt zich niet lekker).
Sleutel in de passagiersdeur van de auto.
Dat lukt niet.
Sleutel in de bestuurdersdeur.
Dat lukt wel maar sleutel kan niet omgedraaid.
Spul erin spuiten helpt evenmin.
Behulpzame buurman bedenkt dat de achterklep mogelijk wél open kan (ja), kruipt erin en trekt de pinnetjes omhoog.

Polderwegen liggen vol sneeuw.
En staan vol vrachtwagens die nú kippen in kratten afvoeren geholpen door (grote vrachtwagen) ‘kippenvangbedrijf’.
Zodat ik via de slootkant door de berm moet schuifelen = eng.
Na drie kwartier ben ik bij de dierenarts.
Die zelf weg is ivm een euthanasiegeval bij iemand thuis.

Rest kort samengevat: Jozef heeft haken aan zijn kiezen.
Die moeten onder narcose afgevijld. Daarna moet het konijn pijnstiller en darmopwekker en dwangvoer.
3-4x per dag.
Wanneer de dierenartsassistente ziet dat ik bleek wegtrek mag ik Jozef achterlaten.
En zaterdag weer halen.

Plukkipje

Vandaag heeft Greta de dokter bezocht.
Omdat ze gistermiddag opeens ‘raar’ ging lopen.
Zwalkend. En ze zakte door de pootjes.
Direct de dierenarts gebeld en afgesproken voor vanmiddag (eerder kon niet).

Vanochtend gaat het duidelijk beter maar toch de dierenarts laten kijken.
Die stelt vast dat Greta door de rui weinig weerstand heeft.
Hij geeft haar een multivitamine shot.
En smeert vergif op haar pootjes omdat door de gebrekkige weerstand de kalkpootjes weer toeslaan.

Afgesproken dat ik haar voorlopig in de schuur houd tot ze wat beter in de veren zit.
En dat ik haar zoveel mogelijk lekkere hapjes geef zodat ze kan aansterken.
Wát ze maar wil.
Kaas, gevulde koek, gekookte eieren.

Greta geïnstalleerd en gevoerd.
Arm plukkipje.

Hulp(?) van de Helpdesk van bol.com

Ik krijg mail van bol.com:

Geachte heer/mevrouw,

U heeft contact opgenomen met onze klantenservice vanwege het feit dat u het artikel ‘TomTom Via 135 M Europa – 45 landen en lifetime maps’ heeft ontvangen uit bestelling 8073609920. Echter ontbrak de micro-usb kabel bij de levering. Wij begrijpen dat dit vervelend is.
Wij kunnen dit artikel helaas niet naar u nazenden, wel kunt u het artikel via onderstaande link bij bol.com bestellen:
http://www.bol.com/nl/p/garmin-010-11478-01-micro-usb-kabel/9000000011602689/
Om u tegemoet te komen bieden wij u een cadeaubon aan ter waarde van euro 13,98.
U kunt deze inwisselen wanneer u de bestelling plaatst op onze site.

Wij hopen u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.

Nou, vooruit, denk ik.
Werp de kabel in mijn winkelwagen en wil afrekenen.
Dan zie ik: levertijd 3-4 weken.

Dus mail ik: zo lang wacht ik niet, dan retourneer ik de TomTom liever en koop hem elders.

Ik wacht nu op: nee, niet doen! we komen ‘m zelf vanavond even langs brengen.
Met grote strik erom.

Surprise

Ik vier geen Sinterklaas en ik word ook niet door iemand ‘verrast’.
Dus koop ik gisteravond bij bol.com de TomTom die volgens de Consumentenbond de beste is (en betaal met plastic = uitstel).

Zojuist wordt hij afgegeven.
Opgewonden pak ik uit en denk al direct: waar is de bijbehorende usb-kabel.
Die is er niet (alleen de stekker voor de auto-oplader zit erbij).

Ik probeer of de usb-kabel van de oude TomTom past: nee.
Die van de Nikon misschien: ook niet.
De Olympus misschien? Helaas.

Ik bel bol.com.
Het aardige meisje ziet op de site dat hij inderdaad in de doos hoort te zitten.
Aan losse usb-kabels doet bol.com zelf niet, anders had ze ‘m vandaag nog verzonden.
Nu zal ze het doorgeven aan de afdeling die erover gaat.

Wanneer ik de kabel dan krijg?
Geen idee.
Misschien wordt hij morgen verzonden.
En anders, vermoedt ze, vrijdag.

Met een chocoladeletter of een speculaaspop of een bos bloemen.
(vast niet)

Criminaliteit in Grootschermer

GROOTSCHERMER – Een 27-jarige en een 28-jarige man uit Wormerveer zijn woensdagochtend aangehouden op het Haviksdijkje in Grootschermer.
De politie kreeg die ochtend een melding van een inbraak bij een supermarkt op het Noordeinde.

Er waren twee mannen gezien met een auto. Het kenteken van de auto werd doorgegeven.
Toen agenten onderweg waren hoorden zij dat de auto wegreed van het Noordeinde in de richting van Wormerveer. De auto van de verdachten werd aangetroffen op het Haviksdijkje.

De twee mannen hadden zich op het erf verstopt.
Zij konden allebei worden aangehouden.
In de auto werden meerdere lege kratten, een aantal fusten en een steekkarretje aangetroffen.

(bron)

Verdriet

Ik moet een pakje versturen en koop bij de Plusmarkt vast dingen die een tijdje houdbaar zijn.
Yoghurt voor mij.
Appels voor de knagers.
Een plateau eieren voor egeltje.

Ik rijd terug en parkeer en wat ligt dáár voor mijn huis.

Het zal toch niet…? Helaas. Het zal wél.