Ik lees wel eens dat mensen zeggen ‘mijn moeder heeft me zo opgevoed’ waarmee ze dan bedoelen: beleefd.
Ik herinner me dat niet speciaal van mijn moeder maar iets van ‘beleefd’ is bij mij wel blijven hangen.
Dus krijg ik iets kado, dan zeg ik ‘dankjewel’ en stuurt iemand me iets toe dan laat ik weten dat ik het heb ontvangen.
Ik wil niet afgeven op ‘de jeugd van tegenwoordig’ al is het alleen al omdat 1 van degenen over wie ik het dadelijk heb volgens mij niet zo jeugdig is.
Maar ik deed dus twee tickets voor een optreden van een tenor in Brussel aan iemand kado, stuurde ze op, en kreeg geen ‘zijn aangekomen’ laat staan een ‘dankjewel!!’ maar missch hoefde dat ook niet omdat ik al had gevraagd of hij ze wou hebben en toen zei hij ja.
Ik had een operakaartje over en via via kon ik het kwijt aan iemand en die vroeg ‘wat ik ervoor wou hebben’ wat ik altijd al lastig vind omdat het echte antwoord natuurlijk is “wat het kost” nl wat ik er zelf voor betaalde, maar dat durf ik dan weer niet te vragen dus ging ik er bijna twintig Euro onder zitten (van € 56,50 naar € 38,50).
Ze zou overmaken. Maar intussen waren we ruim een week verder en was de voorstelling al voorbij en informeerde ik bij degene die er met haar naartoe ging en die bemiddeld had bij de verkoop hoe het ermee stond.
De koopster “was er nog niet aan toegekomen” het bedrag over te maken.
Ik weet niet wat mijn moeder daarvan zou hebben gevonden.
Ikzelf vind het slordig. Niet attent.
Maar goeie kans dat ik hartstikke ouderwets ben, misschien zelfs *anal* wat heel erg schijnt te zijn.
Nou nee hoor. Dat vind ik niet. ‘Slordig’ en ‘niet attent’ is nog zacht uitgedrukt.
Missch zijn jij en ik echt een soort fossielen als het aankomt op ‘beleefd’.
Nee joh, dat is gewoon het verschil tussen rekening houden met een ander of niet. Maar heeft die koopster uiteindelijk dat bedrag nog wel overgemaakt?
Nog niet.
Maar het geld zal tzt wel komen. Wanneer ze eraan toe komt.
Jippie! het geld staat op mijn rekening!