Het gaat niet zo goed met me.
Wat ik natuurlijk al wist maar wanneer het op goed geluk ‘opera’ aanklikken in de Mediaplayer ‘Addio del passato’ oplevert wat een giga huilbui triggert ben ik kennelijk over die grens aan het gaan die niet verstandig is.
Casta diva is het volgende nummer – wat ‘gewoon mooi’ is maar ook dat is janken geblazen dus weg met de opera.
The Bangles zullen het zijn.
‘Where were you when I needed you’ – en de geluidskwaliteit is nog beter ook.
Iets vrolijks dan.
Vanochtend voor de dierenarts belde en ik nog dacht dat zolang er geen slecht nieuws was er ook best goed nieuws kon komen zag ik opeens dat er ergens afgelopen zomer naar dit weblog was gelinkt.
Het was een Amerikaans log. En omdat ik niet wist dat Kyle een mannennaam was dacht ik eerst dat het een vrouw was (geen idee waarom, nam het zomaar aan).
Deze Amerikaan was in juni in Amsterdam voor La Commedia en ik geloof dat hij ermee te maken had. Artistiek.
Onderin zijn stukje schrijft hij dit: “I found a blog post in Dutch from someone who (according to the Google Translator) didn’t understand a bit of it, but loved it anyway. That’s the only way to experience it in my opinion.”
Dat sloeg op mij.
Hier staat zijn stukje.
Geef een reactie