Als een spreekwoordelijk kipje zonder kop (het echte stel ik me liever niet voor) ren ik vandaag door het huis.
Hier iets opruimend, daar een boek invoerend bij bol.com, mailtje schrijvend, aanvulling makend voor mijn te-doen-lijstje.
Ook lees ik verder in The Girl Who Kicked the Hornet’s Nest, deel drie van de Larsson-trilogie.
Deel 1 en 2 vond ik geweldig. In deel 3 ben ik op blz. 95 nog steeds niet gegrepen en dat lijkt me voldoende ‘geprobeerd’ zodat ik het boek nu wegleg.
Wat o.a. op het te-doen-lijstje staat: tafel beneden opruimen.
Gek he, ik vond 1 en 2 ook mooier dan 3. Toch vond ik 3 wel de moeite waard. Al is het maar om de eindjes aan elkaar te knopen.
Ik vermoed dat jij in deel 3 bent opgehouden omdat het meisje almaar in dat vakantieoord verbleef en je geen idee had waarom. Maar het wordt weldra echt erg spannend en de afrekening met de vader en met allerlei tuig in Zweedse welzijnsinstellingen en jeugdzorg is geweldig spannend.
@Nan: ik ben gestopt omdat ik vond dat er teveel werd teruggeblikt op mn het slot van deel 2.
Gewoonlijk stop ik op blz. 50 als ik dan nog niet ben gegrepen. Nu heb ik 1/5 van dit hele dikke boek gelezen.
Jammer, maar verder lezen omdat het echt heus ooit wél boeiend wordt, dat is niets voor mij.