Oppas

Ik vertelde op FB dat ik erover denk dit voorjaar toch niet naar Amerika te gaan.
Een aardig iemand zei: missch minder láng?
Daar dacht ik even over. Ik ga altijd 5 weken.
Wat als ik nu eens 3 weken ga?

Maar de eerste week is aanpassen aan dáár zijn en jetlag uit mijn lijf jagen.
Dan is het de tweede week écht vakantie en dan alweer bijna terug.
Het lánger er zijn heb ik nodig om echt dáár te zijn.

Vier weken zou idd nog kunnen.
Maar voor het voorjaar heb ik mijn vlucht al geboekt (die is geloof ik aanpasbaar) en ook alle verblijven – al is daar mogelijk nog een mouw aan te passen.

Alleen… hoe meer ik erover nadenk: de crux is de huisoppasser.
Als ik zeker wist dat die aardig en betrouwbaar was, zou ik het missch nog wel aandurven.
De vijf weken.

Alleen denk ik dan terug aan
– het meisje van 17 dat al zo vaak had opgepast en me door iedereen werd aanbevolen (en elk weekend van vrijdagmiddag tot zondagavond wég was terwijl er 3 vervangers beschikbaar waren op wie ze geen beroep deed)
– het echtpaar dat wel goed was voor Loki maar alleen verontrustende mededelingen stuurde zoals ‘hij wil meelopen wanneer wij een lange wandeling maken'(en dan geen updates)
– de vrouw die het huis smetteloos achter liet maar die een pesthekel had aan Loki zodat ik die keer een kat aantrof totaal over zijn toeren, 5 weken geen enkele genegenheid gekend.

Wat ik zoek:
een mens of stel die 5 weken *met veel liefde* wil zorgen voor Loki en 16 kippen en twee stelletjes konijn.
Als kippen en konijnen ‘moeilijk’ lijken: ik heb bevriende buren die willen helpen.
Hond of kat kan niet mee, kind ook niet.