Je hebt operazangers die nooit een stap buiten de gebaande paden zetten.
Als ze héél wild doen (of als hun carrière het einde nadert) zingen ze af en toe heel misschien wat operette.
Je hebt andere operazangers die lol hebben in het zingen en/of hun bankrekening en die niet vies zijn van een excursie naar een ander territoir.
Mijn eigen idool vóór Edita Gruberova was Beverly Sills.
Zij deed er in Amerika alles aan om opera te verkopen aan wie ontvankelijk was, trad op in talk shows, zong met Carol Burnett en Danny Kaye.
Dan is er natuurlijk Montserrat Caballé die tgv de Olympische Spelen in Barcelona met Freddy Mercury ‘Barcelona’ zong.
Zelf vond ik laatst een optreden van Edita Gruberova in een door José Carreras (niet de minste!) gepresenteerde show.
Ze zingt een Spaans pop-liedje. Met een zanger die mogelijk iemand *is* in de Spaanse pop-wereld.
De opname is uit 2002.
Ze ziet er niet uit als Edita Gruberova.
De chemie met de Spaanse zanger is NUL.
Toch vind ik het leuk.
Geef een reactie