Morgen staat in de Volkskrant dat ik stapelgek ben op Rob Trip.
Ik zie het nu al anderhalve week aankomen en ben intussen de dagen en nu de uren aan het aftellen.
Achteraf denk ik: dat was ook al het onderwerp toen de journalist belde om me over dit log te interviewen. Immers, hij hield me voor dat ik hier had gemeld dat RT weer het R1J presenteerde!
Wat alleen maar was omdat Antoinette daarnaar had gevraagd. Zei ik ook.
Maar nu denk ik: hij had het al bedacht.
Ik waanzinnig verliefd op Rob T. Spannend.
O gotogotogotogot.
Ik zie zo verschrikkelijk op tegen morgen de krant in de bus. En dan al die mensen die ik aardig vind en die me opeens ontmaskerd zien als een rare Rob Trip-groupie.
Wat dus alleen een crush was.
En ook nog eens geruime tijd al voorbij.
Komen ze hier, lezen ze dit. Klaar.
Als ik Rob Trip hoor of zie denk ik aan jou.
Ik wacht eerst het stukje maar even af, denk ik.
Wat ben jij soms moeilijk voor jezelf. Aai de katten nog maar eens extra, dat schijnt rustgevend te zijn.
inderdaad, besteed veel aandacht aan je katten, en lezen ze de krant of welk blad ook, morgen gebruiken ze hem weer om de kattenbak te verschonen; maar toch, het blijft een lekker ding!