Nijntjes

Toen konijn Jozef hier kwam hebben we de ren van Snuf met gaas in tweeën gedeeld omdat hij toen nog vruchtbaar was en R. en ik zijn helemaal vóór konijnenliefde maar niet voor nog meer jonge konijntjes in een wereld waar kinderen die voor een tientje bij de dierenwinkel kunnen halen.
Waarna ze (de konijntjes, niet de kinderen) al snel niet meer worden verzorgd en dan bij de opvang worden gedumpt.
Of ‘vrijgelaten’ in een park.

Intussen zijn Snuf en Jozef tien dagen een paar en net zag ik Jozef een aantal malen de konijnenvreugdesprong uitvoeren in dat smalle deel van de ren waarin hij 2,5 week alleen heeft gewoond.
Zodat ik dacht: misschien is het wel leuk als ik een deel van de afrastering verwijder.
Wat ik deed. En wat nog niet meeviel omdat R. dingen soms degelijker bouwt dan ik wel eens denk.
(de reden dat de afrastering er nog stond was dat wij dachten dat ze het misschien juist leuk vonden: meer verschillende ‘ruimtes’)

De eerste reactie was inderdaad: bere-interessant.
Veel snuffen en markeren en omheen lopen.
Tien minuten later was dit de stand van zaken.
Zodat ik nu nog geen idee heb wat ze willen: hek weg of hek laten staan.