Afgaand op de ‘grote prooi’-loeien van Guus zijn er voor-vorige nacht twee mini-muisjes gevangen en vannacht nog een.
Die zijn óf opgegeten óf ergens op de bovenverdieping los gelaten.
De kans dat ze áls ze al zijn ontkomen nu weer wonen in de kier in het aanrecht is ik zou kunnen zeggen ’te verwaarlozen’ maar die is natuurlijk gewoon nihil.
Vandaag heb ik Guus een groot deel van de dag op het randje van het aanrecht zien zitten.
Turend naar de kier. Soms met zijn hoofd voor de kier.
Zoals je dat in kindertekenboeken ziet: eng groot hoofd van moordenaar kijkt knus muizenhuisje binnen.
Ik maakte me zorgen.
Zou Guus nu de hele familie hebben uitgeroeid?
Mogelijk op een paar baby-muisjes na die het niet zullen redden zonder zorg van pa en moe en neven en nichten.
Net: ik schenk me een glas slobberwijn in.
Ik snijd van het stuk boerenkaas 48+ drie kleine stukjes.
Een eet ik zelf (inderdaad: het wordt *niets* met dat dieet!). Twee leg ik voor de opening, voor de kier.
Ik zet de verwarming laag, ik doe licht uit en ik zie uit mijn ooghoek dat aan 1 stukje kaas wordt getrokken richting ‘hol’.
Binnen een paar minuten nadat ik het heb neergelegd.
Muisje weet dat ik voor haar/hem/kids blijf zorgen.
Guus ligt nu op bed.
Hoe het afloopt. Geen idee.
Het lijkt me voor iedereen het beste dat familie muis nog lang in het Kierenhuis kan blijven wonen, want volgens mij komt dat, gezien de verdeling van het voedsel, jouw dieet ten goede en lijden de ieniemini’s geen honger.
De muisjes zijn vooral erg goed voor mijn drang tot zorgzaam zijn en afleiding van mezelf.
Pinda’s vinden ze ook erg lekker 🙂
@Hippo: pinda’s zijn ‘ok’ maar halen het niet bij boerenkaas belegen 48+