Er was een tijd toen ik nog niet met een SUV door Amerika reisde (al was het maar omdat ik nog geen rijbewijs had).
In die tijd reisde ik met de Greyhound. En omdat er nog geen koffertjes op wieltjes waren reisde ik met een grote tas.
Die net zo klein was dat ik hem onder mijn arm tegen mijn heup kon klemmen.
Ondergoed zat er in en tandenborstel en een paar t-shirts.
En er was ruimte voor enkele onderweg aan te schaffen LP’s.
(we spreken over het jaar 1983)
Ik schafte aan, ergens in een kleine winkel in een stad waarvan ik de naam niet meer weet: The Nashville Sessions van Dean Martin.
Wat later zijn laatste LP zou blijken te zijn.
Ik vond en vind ‘m fantastisch.
Ik dacht steeds: opnieuw kopen zodra hij op cd uit is.
Maar dat heeft de platenmaatschappij nooit gedaan.
Lees hier meningen van anderen.
En luister naar dit prachtnummer dat telkens weer mijn hart steelt (zoals die man eigenlijk ook altijd deed. Onbetrouwbare charmeur dat-ie was)
Geef een reactie