Moordenaars

Buiten het geluid van een zwerm woedende kauwtjes.
Het geluid dat ze maken als een kind wordt belaagd.
Waarbij niet zelden de belager wordt aangevallen en hard in het hoofd gepikt of geklauwd.
Dat weet ik uit ervaring omdat ik eens een op de grond zittend kind vriendelijk toesprak wat door de ouders anders werd geïnterpreteerd.

Ik kijk naar mijn katten.
Guus zit op het bureau, Sammie slaapt in een doosje.
Gelukkig, die zijn dus niet schuldig (en ook niet in gevaar).

Ik kijk uit het slaapkamerraam.
En zie Greta en Klaartje hard intrappen en pikken op een weerloze jonge kauw.

Ik hol naar beneden en probeer ze weg te trekken van het vogeltje.
Maar ze zijn door het dolle heen en bovendien is het toch te laat: het diertje is aan het sterven.

Wanneer het écht bijna dood is lopen mijn kipjes weg en gaan iets anders doen.
Geleidelijk neemt het woedende geschreeuw van de kauwtjes af.

Ik ga buiten kijken.
En zie het jong moeizaam in de struiken links van het pad kruipen.
Als ik dapper was zou ik het nu uit zijn lijden verlossen door het hard tegen een muur te slaan.
Maar zo dapper ben ik niet.