Toen ik Guus vannacht alweer met de ‘grote prooi’-loei de trap op hoorde komen dacht ik: nu is het gebeurd. Hij heeft mijn muisje (zie hieronder onder de Kerstgedachtes) nu echt te pakken.
Vanochtend vond ik geen restjes maar dat is niet vreemd, de heel erg kleine muisjes eet Guus inderdaad met kop en staart en ingewanden (die laatste vindt hij bij de grotere smerig en laat hij dan liggen).
Een groot deel van de dag zit Guus op de rand van het aanrecht te turen naar de kier waar muisje woont/woonde.
Om zes uur verkast hij naar het overloopje boven terwijl Sammie ook daar in de buurt in een doos ligt.
Ik besluit tot de Test. Een klein stukje kaas op enkele milimeters voor de kier leggen en dan zelf ook een uur iets anders gaan doen.
Net gekeken: de kaas is weg.
Iemand uit mijn familie-Muis leeft dus nog.
Wat een erg prettige Kerstgedachte is.
🙂 gelukkig !
Muisje heeft iig een heerlijke kerstmaaltijden gehad, Guus en Sammie ook? ;))
@Truus: Guus en Sammie eten elke dag alsof het kerstmis is
Hahahahaahahaha, heel herkenbaar dit !
En bedankt voor de humor!