Machteloos – 2

Guus heeft vrijwel continu oogontsteking.
Altijd een beetje. Soms erger.

Wanneer het ‘erger’ is, los ik het op met medicijnen.
Als het kan ontstekingsremmers en pijnstillers.
Toen dat de laatste keer niet hielp: antibiotica.

Omdat Guus panisch is voor de dierenarts, hoeft hij maar heel zelden erheen en lossen we het meestal op met foto’s voor het stellen van de diagnose.
Zo kreeg hij twee maanden geleden ook de pilletjes die toen hielpen.

Vrijdag bel ik op en krijg een assistente die mij niet kent die gaat overleggen met een dierenarts die mij niet kent.
(het is bij Dierenkliniek Oudorp de laatste tijd écht veel minder leuk dan de afgelopen 15 jaar dat ik er kom)
Maar ik mag pilletjes komen halen.
Vorige keer tien nu veertien.
Ik probeer gisteren pilletje 1 en dan pilletje 2 in Guus te krijgen.
Hij vertikt het.
Of ik het in rosbief stop of in tartaar of in filet americain – Guus heeft het door, eet er omheen en laat de pil liggen.
Vandaag nog eens. Guus laat zich niet foppen.

Ik weet het nu ook niet meer.
Deze pilletjes krijg ik er dit keer niet in.
Maandag vragen om de ontstekingsremmers? Hopend dat ik die wel naar binnen kan toveren.
En dat ze dit keer wel helpen. In elk geval een beetje.
Anders is er maar 1 alternatief: Guus moet naar de dierenarts.
Voor een prik.

Guus vangen.
O got. O got.