Dit was in het najaar van 1996.
We ‘dreven de Green River af’ (als dat Nederlands is).
We werden ergens te water gelaten en een week later zouden we ergens verderop worden opgepikt.
Soms legden we ergens aan en iemand anders was daar ook (hopelijk niet voor lang).
Deze man nam een foto van ons (dankjewel!!).
Onze bedoeling was om dit nog vele jaren te blijven doen.
Een jaar later vlogen we weer naar Utah maar al tijdens de vlucht kreeg Lodewijk last van zijn benen.
We arriveerden in een rolstoel (hij) en hij werd een week+ opgenomen in een ziekenhuis in een dorp en toen was er een vlucht terug geregeld en toen ging de medische magische op volle toeren en een half jaar later (op 7 maart 1998) was hij dood.
Wat een prachtige foto, jullie zien er gelukkig uit. Mooi dat je die foto hebt en plaatst.
Dank je, Jolanda!
Wat intriest is dat. Zo jammer dat het niet langer mocht duren, die tijd samen. Maar gelukkig heb je nog mooie herinneringen aan de tijd met hem. Mooie foto!
heftig ‘verhaal’, het leven en geluk is toch echt kwetsbaar. Belangrijk om het te koesteren……..