Kutdroom

Ongeveer een jaar geleden had ik een stalker.
Nachtelijke telefoontjes, overdagse telefoontjes.
Begerig. Hitsig.
Bedreigend.

Het leidde er o.a. toe dat ik – juist zo blij met niet-bang op het platteland wonen – de achterdeur consequent gesloten hield.
Daarvoor alleen ’s nachts. Nu ook overdag.

De afgelopen weken werd ik daarin soepeler.
Liet de deur (nog steeds: overdag) wel vaak open.
Niet zozeer om het lot te tarten maar om mijn eigen vrije gevoel te bevechten.

Vannacht droom ik dat ik het kippenhok open (via de uitloop) en dat niet alle kippen er via dat deurtje uitkomen.
Ik open het deurtje dat direct toegang geeft tot hun hok.
Daarachter staat een glazen vaas, lang, recht.
Met 1 rode roos.

Hij is terug, denk ik.
Dan zie ik kip An liggen. Stuiptrekkend.
Eerst denk ik: toeval. Dan denk ik: hij heeft haar vermoord. Opdat ik toen ik haar niet zag het hok zou open doen en dan de roos zou vinden.

De droom is vanochtend om zes uur en ik hád willen uitslapen tot wel zeven uur maar ik wil niet terug naar de droom en sta op.
De buitendeur houd ik vandaag weer gesloten.
Is misschien sowieso verstandiger.
Er zijn nare, gemene, valse, gewelddadige, rare mensen out there.

Ook in de polder.