Kitten

Ik wil wel – een nieuwe kat.
Omdat mijn hart groot is (klinkt mooi) of omdat mijn natuurlijk evenwicht drie is (zou dat het zijn?).
Ik heb gedacht: Guus en mn Sammie *willen* geen derde kat.

Ik heb er daarom niks aan gedaan.
Tot vanavond.
Of eigenlijk al tot gistermiddag.
Toen ik tot mijn verbazing zag (op marktplaats) dat mensen doodgewone bastaardkittens aanboden voor honderden Euro’s aangezien er nu weinig kittens zijn te krijgen.
Nou ja 🙁

Vanavond kijk ik weer.
En ik weet niet eens zeker waarom.
Eerst zie ik dure raskatten. Dan Willemien van anderhalf die graag naar buiten wil.
Willemien lijkt me een leuke kat. Maar hoe leg ik Willemien als ik haar zou nemen uit dat ze eerst moet wennen aan mij en het huis voor ze de benen neemt.
Toch mail ik haar eigenaar over haar.

Klik-klik-klik.
Ergens in Zuid-Holland zijn kittens van 8 weken à € 15.
En het gaat me *niet* om de prijs!
Maar die kittens, die lopen niet direct weg. Die vindt Sammie denk ik ook niet direct een Giga Vijand. Dat zou dus wat kunnen zijn.
Zal ik bellen?
Mm – das misschien een beetje laat (op de avond).
Ik stuur een mail.
Half hopend dat ik morgen een kitten kan gaan halen, half hopend dat ik te laat ben.

[ik was te laat]