Kindle

Sinds een dikke week heb ik een Kindle.
Die ik niet meteen kon gebruiken want ik verzuimde een kaftje erbij te bestellen en toen ook nog de folie.
Alles was net in huis toen ik in de krant las dat de e-reader helemaal op z’n retour is.
(dit is een dubbel bewijs van ‘ik loop achter’: ik lees veel nieuws nog steeds in de papieren krant én ik schaf een gadget aan waarop alle ánderen intussen zijn uitgekeken)

Ik download wat gratis en goedkope boeken – om ‘m uit te proberen.
Ik vind het een geinig dingetje maar ik slaag er niet in ‘m serieus te nemen.

Als boek, bedoel ik.
Ik heb de indruk dat het boek dat ik lees niet ‘echt’ is.
Waarbij ik er niet achter kom of dat aan de kwaliteit van de tekst ligt of aan de vorm: Kindle.

Ik voer bij google in: ik neem e-reader niet serieus.
En verdomd: “Lezers die een boek lezen op een e-reader onthouden minder van de plot dan lezers die hetzelfde verhaal in een papieren boek lezen, zo stellen Europese wetenschappers die onderzoek deden naar het leesgedrag op de twee media.
Bij het onderzoek las een groep van vijftig lezers een kort verhaal van 28 pagina’s van schrijfster Elizabeth George. De ene helft gebruikte een Kindle e-reader om de tekst te lezen, terwijl de andere helft het verhaal tot zich nam via een paperback.
(..)
Uit het onderzoek blijkt dat beide groepen in grote lijnen het verhaal op identieke wijze uitleggen, maar dat Kindle-lezers aanmerkelijk meer moeite hebben om de plot te reconstrueren dan lezers die een normaal boek lezen. Dit zou blijken door de lezer veertien gebeurtenissen in het verhaal in de juiste volgorde te laten rangschikken. Gebruikers van een Kindle presteerden daarbij ondermaats.

Een mogelijke oorzaak zou de ‘fysieke feedback’ zijn die een boek verschaft. Zo voelt de lezer aan het aantal gelezen pagina’s hoe ver hij in een boek is gevorderd, wat onmogelijk is op een e-reader. Door deze feedback zouden lezers van een papieren boek zich ook beter kunnen focussen op het vertelde verhaal.”

(bron)