“In interviews kun je altijd bijleren, dat is nooit af. Het gaat er om dat je de essentie uit een gesprek kunt halen. Zonder dat je iemand constant in de rede valt. Want dat is de nieuwe ziekte op de Nederlandse radio. Je stelt een vraag, de arme man of vrouw mag iets zeggen maar na drie woorden breekt de interviewer al weer in."
Is dat vooringenomenheid?
"Ja. Veel journalisten willen de geénterviewde laten zeggen wat zij willen horen. Je mag wel tegenspreken of kritische vragen stellen, dat is het punt niet, maar veel journalisten vormen zich van te voren een beeld van de materie en van de gast. Dat is slecht."
(Bron)
Dan ergert ze zich vast rot aan Tijs van de Brink van de EO.
Die doet dat héél vaak.
En krantenjournalisten die een willekeurig log zoeken voor hun vkmagazine. Ik ben benieuwd of je het stukje ter goedkeuring van te voren mag corrigeren.
@ Theo: deze slappeling durfde dat niet eens te vragen 🙁
Daar had je op moeten STAAN, Jeanne!
Ondanks jullie enthousiasme is jullie verslaglegging voor 95 % objectief en voor 5 % sympathiek.
Het stukje in VKmagazine zal voor 50 % gaan over de journalistieke kwaliteit en voor 50 % over “wat bezielt die -merendeels- dames toch om hier zoveel energie in te steken”…
Ik weet het, Theo. Ik weet het.
Maar ik reageer altijd secundair.
Daarom bereid ik me wanneer ik wéét dat ik word geïnterviewd ook goed voor en neem alle valkuilen met R. en anderen goed door.
En de valkuil Rob Trip had ik na voorbereiding ook nog weten te nemen.
Maar zo ‘spontaan’ bak ik er niks van.