Kaduuk

Dat plaatje hieronder vond ik wel mooi.
Ooit een beeld, toen ingestort.
Ik houd van dat soort niet-schoonheid.

Dit als inleiding op: vandaag maakte ik met mijn hulp een gootsteenkastje schoon dat al vele jaren niet was schoongemaakt.
Zo ontdekte ik dat ik bij vrijwel elke aanbieding van Dreft handafwasmiddel 2 voor de prijs van 1 mijn slag heb geslagen. Terwijl ik alleen de bakjes van de dieren even met Dreft week – verder was ik alles in de afwasmachine.

Wat ik ook ontdekte: mijn oude tosti-apparaat!
Waarmee ik tosti’s maakte wanneer Lodewijk (=mijn man) op zaterdagochtend terugkwam van schaatsen op de Jaap Edenbaan. Dat is lang geleden want Lodewijk is al bijna 20 jaar dood.
Leuk! dacht ik! en ik vroeg mijn hulp het ding schoon te maken.

Toen in het stopcontact.
Zou hij het nog doen? Verdomd! het rode lampje ging branden.
En blééf branden.
En toen sloegen alle stoppen door.

Daarna dacht ik: nu wil ik een nieuw tosti-apparaat.
Hoewel ik het dus 20 jaar probleemloos zónder heb gedaan.
Maar tijdens het vinden en de doorgeslagen knoppen had ik visioenen gehad van hoe lekker die tosti’s konden zijn.

Ik kijk op internet.
Ik kan niet kiezen.
Ik denk heel even ‘gewoon 1 bestellen die niet duur is en best leuk kan zijn’.
En dan: why bother.
Wat ik ook vaak denk op de dagen dat ik me heb voorgenomen voor mezelf te koken.