Joost en Otje

Maandag om 13.00 uur wordt Joost afgeleverd als nieuwe partner voor Otje.
R. heeft dan een afrastering gemaakt dwars door de ren.
Zodat de geliefden door het gaas langzaam aan elkaar kunnen wennen.

Joost vindt zijn halve ren geweldig.
Alles wordt onderzocht en gemarkeerd.
Delicatessen vindt hij! (gevallen takjes waarvan hij bast kan eten)
Otje doet intussen of ze geen ander konijn ziet.

De volgende ochtend onderzoekt Otje het gaas.
Een uur later is ze er onderdoor.

Een fijne verrassing voor Joost.
Die de rest van de dag doorbrengt met op Otje wippen en uitrusten en weer op Otje wippen.
Otje rent weg, blijft zitten en laat het gebeuren.
Dan trekt ze zich terug in het grote hok waarvoor Joost even zit te wachten tot hij haar ook dáár grijpt.

Gaande de middag kan ik me voorstellen dat het Otje wat veel wordt dus open ik de afrastering.
Dan heeft ze meer ruimte om -als ze dat wil- te vluchten.
Veel verandert er niet.

Vandaag zit Otje regelmatig in haar prieeltje.
Ook wel in het grote hok.
Soms snuffen ze aan elkaar.
Soms trekt Otje weer een sprintje met Joost op haar hielen.
Gewipt wordt er niet meer.

Deskundigen zeggen: als er niet wordt gevochten, gaat het goed.
Mijn indruk: Joost is hartstikke happy.
Mooie ren, lekker hollen, takjes knagen.
En nog een lekker wijf ook.

Wat Otje vindt kan ik alleen maar raden.
Ik houd het op ‘moet nog wat aan ‘m wennen’.