Idolaat

Een week geleden begon ik te lezen in de biografie van Edita Gruberova.
Met kleine stukjes – omdat ik hem niet te snel uit wou hebben.
Elke avond kijk ik naar haar op YouTube.
En sluit ik af met stukjes uit haar Roberto Devereux-dvd die sinds ik terug ben vast in mijn PC zit.

Vrijdag kreeg ik nieuwe dvd’s.
Meteen keek ik Norma (prachtig!) en gisteren Traviata (janken!).
Nu kijk ik Lucrezia Borgia.
Tussendoor klets ik op Facebook met de andere fans en zoek ik op YouTube naar fragmenten die ik nog niet kende.

Ik ben (dus) idolaat van Edita Gruberova.
Zodat ik vandaag denk: kan ik daar nou niet op focussen?
Dat ik die vrouw echt fantastisch vind, zodat ik mijn emotie richt op dat ik haar op 24/11 vanaf een kutplek op een kutbalkon heel in de verte maar toch ga ZIEN en HOREN en dan handtekening vragen?
Maw dat het avontuur hartstikke spannend en fijn is?

Ik probeer het uit.
Maar helaas.
Het voelt niet zo.