I will follow

Op de luchthaven van München maak ik gebruik van de 30 minuten gratis WiFi door met R. de planning van Edita Gruberova te doorlopen.
Willen we haar binnenkort weer zien? Nah…
Volgend jaar herfst misschien.
Waarover we het tzt zullen hebben.

Een dag later begint de kaartverkoop voor de concertante uitvoering van Roberto Devereux in Madrid.
Dat is mijn favoriete opera en zij is in die opera geweldig.
Gaat er iemand? vraag ik op de fanclublijst.

Uren: niks.
Dan een Spanjaard. Ja. Hij gaat.
Ik kijk op de website. Nieuwsgierig.
Wat kosten die tickets eigenlijk.
Maar de site van de opera van Madrid is alleen in het Spaans en ik kan het niet vinden.
Waarna de Spanjaard me uitlegt hoe te bestellen en: er is vandaag al véél besteld.

Ik klik, ik zie het en denk: als ik nú bestel kan ik nog zitten op de 1e rij.
Ik bel R. Niet thuis.
Ik hak door die knoop en bestel twee plaatsen waarvan vandaag een Fransman zegt: je zult aan haar voeten zitten!

R. gemaild dat ik heb besteld en: als je niet mee wilt – geen probleem! Dit ticket kan ik vast verkopen.
Maar gelukkig wil R. wél mee en om de kosten niet al te erg te laten oplopen kiezen we verder voor een erg goedkoop hostel en een vlucht met een prijsvechter.

Ook op de lijst heb ik het nog over ‘hoe haar aandacht te trekken’ en opper losbarsten in You’re simply the best! better than all the rest! of (helemaal overmoedig) zet ik zachtjes in: La ci darem la mano... waarop zij zal reageren met Vorrei e non vorrei…

Maar mezelf kennende wordt het weer stotteren en stamelen en na “you are wonderful” (Baden-Baden) en “you are great” (München) iets soortgelijks blèh dat wanneer ik haar het programma voorhoud ter tekening het enige is dat me spontaan te binnen schiet.