Het kleine en het grote (1)

Een paar weken geleden zet ik op Marktplaats enkele oude analoog camara’s en lenzen te koop.
Weinig sjoege.
Ook bied ik een aantal Xd-kaartjes aan.
Gekocht voor de Olympus, die ik houd als reserve met 3 kaartjes – de rest kan weg.

Het blijkt goede handel.
Waarbij ik niet moeilijk doe: biedt iemand het minimum (5 Euro) dan sluit ik de deal.
Er is slechts 1 voorwaarde: ik verzend (à 60 cent) en laat *niet* ophalen.
Aan de deur wordt niet verkocht.

Gisteravond 20.53 uur een mail: “heeft u dat kaartje nog wil ik hem graag nu nog ophalen bel me aub heb camera gekocht maar zit geen geheugen kaartje in”.
Ik mail terug dat ik niet doe aan ophalen, maar maak het bedrag over en ik stuur op.
Ik geef mijn banknummer (en dus ook mijn naam en woonplaats).

Volgt een mailwisseling met elke vijf minuten (en soms vaker een mail) waarin meneer zegt dat hij niet telebankiert en hij wil nú langs komen op mijn adres.
En noemt dat.
Ik krijg het benauwd want hoe weet hij dat? Via mijn banknummer (blijkt).
Ik houd vol: nee. En: kappen svp.
Man gaat door, ik houd vol en dan eindelijk om 22.13: hij stopt met de mededeling “ik voel me gediscrimineerd”.