Herinneringen

Goede bedoelers zeggen: je hebt mooie herinneringen, dat is toch fijn.
En misschien hebben ze feitelijk gelijk maar mijn gevoel koopt niks voor ‘herinneringen’.

Mijn gevoel mist de kleine man die elke ochtend voor me uit de trap af holde, die na het ontbijt op schoot lag terwijl ik de mail en Facebook doornam, die daarna een doosje koos en dan om elf uur weer de trap af in afwachting van een lekkere snack.

Tijdens mijn (mislukkende) middag power nap zo vaak tegen me aan kroop en aaien wou en geluidjes maakte dat ik het al snel voor gezien hield en dan bij mijn zes uur doodsmoe-e nap óf tegen me aan en wél slapen of me na twintig minuten wakker maken want: eten.

En ’s nachts in mijn armen en later in de nacht wanneer ik op mijn buik lag tussen mijn benen.

Mooie herinneringen?
Ja, dat ook.
Maar vooral een onbeschrijflijk zwaar gemis.