Weet ik hoe een hart werkt? vraagt dokter Arjen.
Nee.
Het heeft twee boezems. Aha.
Links zit de pomp die het bloed door het lichaam pompt.
In de rechterboezem wordt bloed verzameld en schoon gemaakt (???) – maar half onthouden, daar was ik al bang voor.
Wat Guus heeft is een zeer zeldzame hartkwaal.
De rechterboezem is nl. extreem vergroot. Wat ook weer drukt op de longen.
Dit kan leiden tot een hartstilstand.
Zijn aderen in de keel zijn verdikt (weet niet of dit met rechts of links te maken heeft).
In elk geval pompt zijn linkerpomp véél te snel.
Dat verklaart waarom hij afvalt.
Probleem (behalve alles): rechts moet harder werken, links moet kalmer aan doen.
Maar de meeste pilletjes richten zich tot het hele hart.
Nu heb ik twee verschillende pilletjes die Guus volgens de dierenarts makkelijk zal slikken.
Wat dan zijn hele leven moet.
Een leven dat naar verwachting max nog een jaar zal duren.
Dokter Arjen schat nl dat Guus tussen ‘over een maand’ en uiterlijk een jaar dood is.
Hij denkt: zes maanden.
Ik heb het Guus nog maar niet verteld.
wat een verdrietig verhaal. Veel sterkte voor jullie allebei.
Hè bah, wat sneu. Hoe oud is Guus?
Guus is 15.
We hadden samen afgesproken dat hij 25 zou worden.
Oh wat vnd ik dit een vreselijk berichtje voor je. Geniet maar zoveel je kan van Guus….Heel veel sterkte…
Dank je, Linda.
Als er iemand is die begrijpt wat het betekent om je maatje te verliezen ben jij het.
Helemaal stil van……
Wat triest. Ik wens jou en Guus veel sterkte.
Ai, wat triest.
Veel verdriet heb je van zo’n bericht.
Heel veel sterkte,
en ja natuurlijk spreek ik uit ervaring…….
@Marion: ‘spreken uit ervarinng’- zou je meer willen vertellen?
Hoeft natuurlijk niet! Maar ik ben dankbaar voor ervaringen die lijken op de mijne.
Wij hebben geen katten gehad met hart-afwijkingen.
Maar wel de ervaring om, met heeeel veel moeite de pillen naar binnen te krijgen.
Twee zg boerderij-poezen, broer en zus, leefden in onze schuur,(via het asiel gehaald, “onplaatsbaar” in huis) en binnen nog een oudere poes.
Allemaal katten met een gebruiksaanwijzing: lees: niet op te pakken, en dus niet ieder jaar naar dierenarts.
Vlooien pipetje in de nek: met z’n 2 en met handschoenen aan en dan nog krauwen en bijten in je arm.
Broer en zus werden steeds tammer en kwamen zelfs kroelen, maar je kon ze noooit oppakken.
Broer werd aangevallen door zwerfkater (echt zo’n rot-piesende-blazende-wilde, en dus drager van dat virus).
Wondje op z’n kop. In de vangkooi gevangen en naar de dierenarts, juist , een kuur met pillen.
Ging best goed.
Hij begon te snotteren,slecht te eten, spugen, kuurtje gehaald bij dierenarts. Zo nog tig kuurtjes.
In een half jaar zo ziek, samen met de dierenambulance gevangen, hij was al wegggekropen, naar dierenarts, diagnose:Fip.
http://dier-en-natuur.infonu.nl/huisdieren/18631-feline-infectieuze-peritonitis-fip-dodelijke-kattenziekte.html
Daar sta je dan, te snotteren, bij een dode kat, en met de angst: hoe gaat het nu met de andere katten?
Zus hebben we binnen gehaald, ging 2jaar goed, gaat binnenpoes sukkelen.
Ook zo’n portret, pakken met dikke handschoenen, naar de dierenarts. Zou het….?
Nee hoor alleen een beetje verkouden …pillen, poeiers drankje met heel veel moeite enz .
Op den duur om het uur proberen haar wat te laten eten/drinken. Ze had de natte vorm.
Kortom,na 2 maanden binnenpoes in laten slapen, zat helemaal vol slijm.
Ogen uit m’n hoofd gehuild.
Na een half jaar Zus dezelfde symptonen als de 2.
Ik kon het niet meer aan om NOG een keer die hele weg af te leggen: vangen, pillen,dierenarts, stress, voeren op een lepeltje.
Heb dierenarts gebeld, kon gelijk komen, en daar sta je dan weeer te snotteren bij de 3de poes, gefrustreerd ook.
vandaar “spreek uit ervaring”: je weet dat het eigenlijk niet helpt al die pillen, maar ja…..
Het moeilijkste is om te beslissen wanneer het genoeg is.
De stress die dat geeft en later het verdriet.
Daarom wens ik je echt heeeeeeeeeel veeeeeeeeeeel sterkte,
groet Marion
Marion! wat een afschuwelijk verhaal.
Met drie achter elkaar.
Tja – pilletjes.
Ik heb er nu twee dagen alle pilletjes, drie per dag, in gekregen.
Vergat totaal te vragen wat er zou gebeuren als ik géén pilletjes gaf. Als Guus zelfs mét pilletjes binnen het jaar dood is.
Ik moet zijn adem nog tellen. En hem wegen.
En dat dan over twee weken melden.
Vraag me nu af of als er over twee weken niets is veranderd dús de pillen niet werken of dat het positief is omdat hij niet achteruit gaat.
En of het dramatisch is als hij sneller ademt en afvalt. Dat laatste zal wel.
Maar dán? Andere pilletjes, meer pilletjes?
Mbt ‘wanneer het genoeg is’: de dierenarts schilderde dat als de rechter hartkamer te vol zit hij erg gaat hijgen en benauwd wordt en dan een hartstilstand kan krijgen.
Dan is het dus ‘genoeg’. Ook vóór de spontane hartstilstand.
Oók vergeten te vragen: of hij nú al pijn/last heeft. En zo ja: hoe erg.
Volgende keer een lijstje maken met vragen.