Guus opgehaald.
Totaal versufte kat in mandje meegekregen.
"Wanneer wordt hij wakker?" "Over twee, drie uur."
En pas voeren om acht uur en vooral vannacht binnen houden. Ok.
R. naar de bus gebracht en terug gesjeesd. Twintig minuten later Guus die net een beetje het kopje optilt uit het mandje gehaald.
Guus die wankel en waggelend en zwalkend maar erg doelgericht zich via drie luikjes een uitweg baant naar de tuin. En eenmaal daar heeft hij maar een gedachte: weg van de heks ik.
Houd ik afstand dan gaat hij zitten en suffen.
Na drie kwartier op hem passen (hij lijkt te slapen) ga ik even naar boven. Nog geen halve minuut later zie ik hoe Guus zich opmaakt over een smal stukje vijver te springen. Ik sprint naar beneden en mijn dappere man haalt net ´n achterkant uit het water en wankelt dan langzaam naar me toe.
Hij besluit mij toch maar weer te vertrouwen en samen gaan we naar binnen.
even flink verwennen, dat heeft ie wel verdiend; en hem prijzen omdat ie zo dapper was enzo; een beetje nederigheid van het personeel is in zo’n geval wel op zijn plaats, maar niet al te veel natuurlijk.
Goed in de gaten houden hoor!
Gelukkig liet hij zich weer optillen….samen redden jullie het wel
Uiteindelijk weet hij natuurlijk heel goed bij wie hij hoort…