Gisterochtend gaat Guus naar buiten, wordt weer terug gejaagd door de Zwarte Kater en nét als hij het luikje wil invluchten draait hij om en jaagt achter de indringer aan.
Goed zo, Guus!
Achterin de tuin hoor ik geloei.
Sammie komt naar beneden en we luisteren samen hoe onze vriend het zwarte monster luid en duidelijk bedreigt.
Of toch niet.
Want daar komt Guus weer aan, achtervolgd door ZK.
Hij sprint het luikje in en zit onder het bloed.
ZK heeft ‘m toegetakeld.
Krassen in de nek, een haal over de linkerwang, nagels in het linkeroor maar vooral: een enorme hap uit het rechteroor.
Zo’n grote hap dat ik met een andere kat naar de dokter zou zijn gegaan voor een tetanusprik oid.
Maar dit is Guus en 1 trauma op een dag lijkt me voldoende.
(En mocht ik ZK 1 dezer dagen in de tuin zien dan is-ie nog niet jarig)
Weet je waar dat zwarte rotmonster woont? Water is niet meer afdoende denk ik en ik zie je dat beest nog niet een doodsklap verkopen. Wat nu???? Arme lieve Guus.
Ach, wat is ie toegetakeld 🙁 Stomme zwarte kater!
@Truus: geen idee waar de ZK woont.
Maar: wat kan zijn eigenaar hier aan doen? Een goed gesprek met ‘m voeren?
Mogelijk moet hij nog gecastreerd. Maar dat vind ik ook een persoonlijke beslissing.
R. heeft de afgelopen maand geen last gehad van ZK en dus ook niet met water gegooid.
Dat zal ik nu weer gaan doen.
Waarbij lastig is dat de tuin nu zó dichtbegroeid is.
Maar zodra ik hem zie storm ik naar buiten en jaag ik hem weg.
Arme dappere Guus…. Dat z’n lef zo ontzettend rigoureus is afgesrtraft!
Succes met jouw tegen-aanval!
“Dan is ZK nog niet jarig”. Ga je er met de mattenklopper achteraan ?
Bij mij in de buurt woont een cyper die alle katten in de buurt – nou ja, in ieder geval mijn kat – terroriseert. Ga ik bij zijn personeel klagen, dan kijken zij mij in opperste verbazing aan, hun cyper is de liefste kat van de wereld.
Ik zou met hen afspraken willen maken wanneer C buiten mag en wanneer die van mij, maar voor zo’n afspraak voelen zij niet.
@Anneke: ik kan die mensen niet vragen hun kat binnen te houden of hem te verbieden in mijn tuin te komen.
Het enige dat ik kan doen is proberen hem zelf het verlijf hier zeer onaangenaam te maken.
Vlak voor ik weg ging, was me dat redelijk gelukt.
Toen R. er was, was hij blijkbaar puur door diens aanwezigheid voldoende geïntimideerd.
Nu is het weer aan mij om met water gooien en naar hem gillen de grenzen opnieuw te stellen.
Wat een rotkat….
Ik zet af en toe echt de tuinslang met volle kracht op C. Helaas is hij kort van memorie.