Vannacht. Ik word wakker en op mijn kussen ligt Guus.
Wat lief, denk ik. En: Guus ligt nooit op bed.
Nou: vrijwel nooit. Wel wanneer ik terug kom van vakantie en toen na zijn operatie, toen hij zo bang was geweest.
Vanochtend. Het onweert.
Onder het bed: Guus.
Aha. Dat was het dus.
Want ik herinner me opeens de lichtflitsen door de nachtelijke kamer.
Arm Guusje. Doodsbang.
En zelfs rosbief wil er niet in.
Best zielig, maar wel een veilig plekje gevonden.
Oh wat zielig, gelukkig heeft hij een plekje gevonden dicht bij jou dat scheelt vast heel veel….Porky kijkt niet eens op als het onweert…gek beest is dat….
Joep is ook als de dood!
Hij gaat in de keuken onder een kast liggen en zelfs voor culinaria komt hij niet tevoorschijn.