Dinsdag ging ik met Guus naar de dierenarts.
Die dacht dat Guus een chronische keelontsteking had en gaf hem injecties.
Als het kuchen niet overging moest Guus terugkomen: een hele dag voor onderzoek en observatie.
Het goede nieuws: het gaat goed met Guus.
Gisteren heeft mijn kleine held zelfs de zwarte kat de tuin uitgemept. Écht gemept (niet alleen dreigen).
Ook dinsdag was opeens kleine caaf Ukkie dood.
Niet ‘opeens’ in de zin van ‘niet zien aankomen’ maar wel ‘opeens’ in de zin van: maandagavond floot ze nog hard en schel en at zich het buikje rond gezeten middenin 1 van de eetbakken.
Ik mis Ukkie. Omdat ze zo’n leuk individuutje was.
Totaal fearless.
En (ontdek ik nu) de énige van mijn stel die floot.
Hard en dwingend.
Wat zou ik dat geluid graag weer horen.
Wat is dat toch akelig, je zíet het aankomen en toch…..
Prachtige foto!
Gelukkig kreeg je Guus te pakken.
Dat verhaal sprak mij erg aan, want we hebben er hier ook zo 1.Ik had ook een foto van mijn hand gemaakt met bijt-en krabwonden, na de mislukte poging om r in een mandje te proppen voor de jaarlijkse prik.
Voor haar is er maar 1 optie meer, een verdovingspilletje, maar dat geeft risico’s omdat ze al 13 is. (áls ze al op zou eten…)
Dus , om een lang verhaal kort te maken, we hebben het opgegeven! En nu leeft ze al jaren gelukkig zonder inentingen……
(als ze écht ziek zou zijn, ja dan moet het, niet aan denken…….. 🙂
@Marion: ik kreeg van de dokter verdovingspilletjes (diazepam) voor Sammie.
Alleen is de werking daarvan onzeker.
Het kán zijn dat hij suf wordt. Het kan ook zijn dat hij juist gaat hyperen.
Ik heb besloten het a.s. vrijdag te proberen zónder pilletje.
Weer met de werkster.
Alleen is Sammie niet geneigd naar de bijkeuken te vluchten zoals Guus maar juist naar boven.
Als er niet iets met hem wás zou ik het ook zo laten.