Vandaag, opeens: ik hoor de tjiftjaf.
Ik zie planten en bomen bijna voor mijn ogen uit schieten.
Ook de perenboom direct achter mijn huis waarvan bij een van de vreselijke stormen van deze winter de helft is afgespleten.
Egel is terug.
De dovenetel die twee weken geleden amper opkwam en toen voorzichtig knopjes kreeg breekt opeens geel uit. De witte nog niet en laat R. die nou asjeblieft niet uitrukken.
(Maar wél de brandnetel.)
Mijn eigen wortels. Opeens zitten ze ferm geplant in mijn huis, tuin, dierenbestaan.
Wil niet weg. Wil genieten. Wil hier zijn.
Elke nacht Eebje tegen mijn hoofd, Sammie in mijn armen en boos weg trappend wanneer ik onverwacht beweeg. Guus aan het voeteneind. Guus midden in de nacht (loei!) binnenkomend met “grote prooi!”= mini muis.
Vrienden, vriendinnen.
Heb ik niet op R. na (sorry voor wie mogelijk anderszins hoopte). Maar missen zal ik ze wel. Een aantal van die net-niets.
Toch morgen om vier uur de wekker.
Go west, old woman, go west.
Dan weet je in elk geval dat je over drie weken heel veel hebt om naar terúg te vliegen… 🙂
Heel veel plezier en rust in het vérre westen!
Old is relatief, fijne reis!
Fijne reis en geniet ervan 🙂
Goede reis Jeanne!! We houden het vliegtuigje weer in de gaten tot je weer terug bent 😉
Heb een goeie tijd in de VS!
wat is het snel gegaan weer. jij zit al lang in de lucht, kilometers ver van hier. geniet ervan!
ha, net op tijd terug om jou goede reis te kunnen
wensen.
heel veel plezier! geniet, ook al mis je dan de
tjiftjaf. daar zijn óók vogels. en poezen. in florence woont een kat die elke morgen met zijn
*man* meetrippelt naar zijn kantoorboekhandel &
’s avonds weer mee terug naar huis. ze lopen gewoon samen op, zonder dat er een halsband of riem aan te pas komt. de eerste keer wist ik niet wat ik zag.
als ik zoiets in florence kan tegenkomen, dan kun jij dat in de vs. wedden? 🙂