Beide caafjes zijn hier twee jaar geleden gekomen als ‘bang voor mensen’, zijn daarna nooit aangeraakt en zijn nu gehospitaliseerd.
Nicolientje was twee weken gehuisvest bij R. op zolder.
Hij zag haar nooit (tenzij hij haar oppakte en medicijn gaf) en had de indruk dat ze weinig at.
Hier zit Nicolien in de bijkeuken.
De eerste dagen zie ik haar ook niet (tenzij ik haar vang om haar het medicijn toe te dienen).
De laatste dagen vertoont ze zich iets meer.
Vanmiddag zit ze (zgn) verstopt onder het hooi.
Wanneer ik iets weghaal (bijna-leeg bakje) of neerzet (vol bakje of lekkere snack) vertoont ze zich vrij snel weer na het panisch wegrennen.
Dorothy heeft 1 dag in absolute paniek doorgebracht.
Maar at wel wanneer ik iets lekkers (andijvieblad, bospeen) binnen bereik van haar verstophol legde.
Vanavond zit ze rechts in haar kooi en stuift snel weg wanneer ik de deur naar de bijkeuken open doe.
Een kwartier later (bakje eten staat direct voor de verstopplek) heeft ze het bakje zo gekanteld dat ze kan eten zonder zich te hoeven vertonen.
Slim.
Morgen moet Dorothy haar eerste behandeling door mij (en L.) ondergaan.
Ik kan alleen maar hopen dat ze snel van dit trauma herstelt.
En liefst zou ik de hele dag gluren naar de caven maar ik beperk me tot de sneak peeks omdat ik ze nog enige privacy gun.
Geef een reactie