Wie wat bewaart heeft wat, en wie wat verslonst ook.
Zo vond ik bovenop de stapel plastic dozen in mijn kamer (o.a.) placemats.
Een van S
esamstraat (dat wist ik eigenlijk wel, dat die daar lag) maar ook: een mooie met de kaart van Amerika om spelenderwijs tijdens het eten de staten mét hun hoofdsteden te bezichtigen – en op de achterkant de vlaggen en nog wat weetjes. Zowel in het Engels als in het Spaans, nog iets waar je je voordeel mee kan doen.
Ook leuk (en die heeft háást om in de Winkel te zetten): een placemat met de presidenten van Amerika en 
ruimte om de nieuwe erbij te plakken.
Op de achterkant een lijst met data en plaatsen en vice-presidenten en weetjes zoals wie de langste en wie de kleinste president is (geweest).
Allemaal in de Winkel gezet. Waarna het wachten is op zeurkousen met: “Op een prijs van 5 Euro vind ik € 6.95 verzendkosten te duur”.
Ik wil ze alledrie hebben!
Mooi 🙂
Ik zou zeggen: gooi ze in het winkelwagentje.
Maar ik hoop niet dat er nu een misverstand is dat ze 3 voor 5 Euro zouden zijn want zó goedkoop ben ik nu ook weer niet 🙁
huh… oe ja, dat had ik niet begrepen. Even over nadenken dan. Ze zijn wel erg leuk namelijk 😉
@ maroesja: met aardige klanten valt misschien wel te praten over korting bij afname van meerdere exemplaren 😀
oh, graag natuurlijk! Maar stel dat al je klanten aardig zijn, dan heb je geen winkel meer over…
haha, valt wel mee (of tegen) hoor, met die aardige klanten 😉
van al deze placemats heb ik trouwens een aantal exemplaren – voor het geval je van 1 type er meerdere zou willen hebben.
ze zijn dus 5 per stuk en dan 6,95 verzendkosten? zou ze ook best willen ophalen!
@ maroesja: griezel.
‘dreigen’ langs te komen is ongeveer het ergste dat iemand me kan aandoen 🙁
de verzendkosten blijven 6,95 ongeacht het aantal.
en bij vier zou ik die bv best voor mijn rekening willen nemen…
Eh, ik bedoelde er niks griezeligs mee. Puur: leuk en scheelt verzendkosten.
Als ze er volgende maand nog zijn, bestel ik ze in je winkel. Nu komt bedrag voor placemats net ff niet uit, onanks je gulle aanbod. Maar ik zal ze zeker onthouden want ik heb nog nooit zulke gezien en ze zijn nog leerzaam ook.
liefs maroesja 🙂
ik weet dat jij het niet griezelig bedoelt, maar ik ervaar mensen die op bezoek komen als ‘griezelig’ – hoe aardig ze ook zijn.
dat is wat (o.a.) mis is met mij.
btw zag je ook de Elmo loves colors placemat?
is óók heel leerzaam, leert Olivia de kleuren meteen in het engels 😀
jammer want mij lijkt het leuk. En met Olivia erbij helemaal. Maar die Elmo loves colors zag ik nog niet. Sowieso ga ik ze kopen als ze er nog zijn. Maar nu kan dat even niet. Luiers zijn belangrijker! Ik kom er volgende maand ff op terug.
Nu naar de kinderboerderij ; -)
Grappig dat een lezer van dit log is ontgaan dat ik een sociale angsthaas ben – ik moet dat toch eens wat duidelijker gaan uitleggen dan…
is duidelijk, al zijn het jouw woorden 😉 Ik dacht dat het misschien anders zou zijn met iemand met wie je al jaren mailt – maar dat hoeft niet zo te zijn. Het leek mij gezellig en handig voor de placemats. Je hoeft ze trouwens niet vast te houden of zo hoor, ik kom er zelf nog op terug!
echt, Maroesja, het is verschrikkelijk.
ik zie alleen R. en 2x per jaar C. voor een etentje (waar R. ook weer bij is) – en dat is pas recent.
verder zie ik af en toe buurvrouw L.
waarmee we het op de werkster en de bloemenman en de caissières bij de Plusmarkt na wel gehad hebben.
binnenkort neemt C. afscheid op zijn werk.
ik ben uitgenodigd en mijn enige probleem is hoe ik het mailtje formuleer dat ik niet kom.
terwijl hij het vast wel verwacht.
ik vind het echt akelig voor je en het is misschien niet per se iets waar je genoegen mee hoeft te nemen – maar ik bemoei me er niet mee, dat is natuurlijk helemaal aan jou. Ik vind dat er (op een aantal types na) zoveel lieve mensen op de wereld te vinden zijn en daarom is het zo zonde voor jou. Heel knap dat je toch telkens naar de VS gaat! Onderweg kom je heel veel mensen tegen.
als ik niet hóef (‘bezoek’) ben ik een vlotte babbelaarster.
mn in Amerika.
maar ook hier klets-klets met enkele meisjes in de supermarkt.
waar ik panisch voor ben is iemand in mijn ‘sfeer’, die het hier leuk moet vinden, die ik leuk moet vinden.
en een afspraak elders: idem dito.
mijn hoofd doet vantevoren zoveel ‘stel dat’s dat het misschien nog wel onverwacht goed loopt, maar ik zie er tegen die tijd al verschrikkelijk tegenop.
en dat leed doe ik mezelf niet meer aan.
jammer, had je graag ontmoet want ik weet zeker dat ik je leuk vind. Als je dat zelf een keer wilt hoor ik het wel!
(nu koken voor mijn poppedeine)