Gekkie

Toen ik net in het ziekenhuis lag, was ik in de war.
Niet ravengek maar gek genóeg. Ik kon me mn de dagen van de week niet herinneren. Daarmee heb ik nog een beetje moeite.

Ik denk dat het nu beter met me gaat en dat denkt de huisarts ook.
Maar eenmaal een (beetje?) gek, in andervrouws ogen altijd een beetje gek.
Vb. 1x per week komt een jongen uit de buurt hier de rennen van de konijnen schoon maken.
Afgelopen zaterdag liep ik toevallig de trap af terwijl ik hem de achterdeur (hij heeft een sleutel) zie binnenstappen.

Later bleek dat hij zijn geld had vergeten.
Veklaring: de achterdeur zou op slot zijn geweest.
Ik weerspreek het maar word niet geloofd.

Dit gebeurt me vaker.
Het logische verhaal van de ander slaat beter aan dan de wartaal van de gekke oude dame.
Eerst accepteerde ik het als ‘zo gaan die dingen’.
Nu stoort het me maar ja, wat doe je er aan?

En zeg eens eerlijk… wie geloof jij?